“Ένας Άλλος Κόσμος”
Όσο διαφορετικοί και να είμαστε, στον έρωτα είμαστε όλοι ίδιοι.
Η νέα ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη “Ένας άλλος κόσμος” ήταν πολυαναμενόμενη. Πολύς ντόρος είχε γίνει και αποφάσισα να τη δω ώστε να σχηματίσω τη δική μου άποψη. Προσπάθησα να πάω με ανοιχτό μυαλό και να μην είμαι προκατειλημμένη για αυτό που θα έβλεπα.
Η αίθουσα ήταν γεμάτη. Αυτό που περίμενα να δω (δεν είχα δει προηγουμένως τρέιλερ), δεν είχε καμία σχέση με αυτό που τελικά παρακολούθησα. Η ταινία πραγματεύεται καταστάσεις της καθημερινής ζωής ιδωμένες μέσα από τρεις διαφορετικές γενιές. Από τους φοιτητές, στους ενήλικες οικογενειάρχες έως τους μεσήλικες. Το θέμα της ταινίας είναι ο έρωτας και πως αυτός προσωποποιείται μέσα από τις τρείς ερωτικές ιστορίες Ελλήνων και ξένων. Έρωτας που προέκυψε χωρίς να είναι προσχεδιασμένος.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Μέσα από έναν πόλεμο, την ανάγκη επιβίωσης σε έναν αφιλόξενο τόπο, τη σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης εργατικής κατάστασης με την αστάθεια και το άγχος της απόλυσης, της φτώχειας και της ανέχειας, της βίας, της κατάθλιψης, της αγανάκτησης, ο “‘ένας άλλος κόσμος” είναι η αναπαράσταση του τώρα, η αναπαράσταση μιας Ελλάδας της κρίσης. Κρίση μεταναστευτική, κρίση μνημονιακή, κρίση οικογενειακή.
Δεν είναι μια ταινία που απλά θα τη δεις και θα ξεχαστεί το επόμενο λεπτό. Είναι μια ταινία που θα σε βάλει σε προβληματισμό, θα σε ταρακουνήσει και θα σε κάνει, ίσως, να αναθεωρήσεις πράγματα που θεωρούσες δεδομένα μέχρι σήμερα. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και ποτέ δεν είναι αργά για μια δεύτερη ευκαιρία.
Δείτε το τρέιλερ εδώ: