Τελικά η ΕΕ είναι κακιά και θέλει το κακό μας; Θέλει να μας αφανίσει η Μέρκελ και ο Σόιμπλε; Όλο μνημόνια και μνημόνια, γιατί; Μισούν τον ελληνικό λαό; Τι στο καλό γίνεται με αυτή την ΕΕ; Να βγούμε από το ευρώ και την ΕΕ και να δουν αυτοί! Ε; Καλά δεν κάνουμε και τους απειλούμε; Αφού είναι κακοί σε εμάς και μας βάζουν μνημόνια! Θα βγούμε και εμείς στους δρόμους να κάνουμε απεργίες και θα δουν αυτοί! Θα απαιτήσουμε να τα πάρουν πίσω όλα τα σχέδια και τα μνημόνια, και θα δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα σε αυτούς εκεί στην Δύση! Έτσι θα έχουμε ένα πολύ καλό διαπραγματευτικό μέσο.
Αυτά δεν σκέφτεσαι; Όμως έτσι σκέφτεται ο σχεδόν 4 χρονών ανιψιός μου με τις κλίκες που έχει κάνει στον παιδικό.
Τα παιδιά βλέπουν μόνο τι γίνεται και πράττουν αναλόγως. Οι ενήλικες είναι αυτοί που μπορούν να δουν τι γίνεται πίσω από κάθε πράξη, να συνδυάσουν γεγονότα και να συγκρίνουν καταστάσεις. Δυστυχώς η πλειοψηφία του μέσου ψηφοφόρου στην Ελλάδα είναι ακόμα στην ανήλικη ηλικία. Απλά βλέπει και πράττει. ΔΕΝ σκέφτεται.
Η ΕΕ είναι ένα πείραμα, ναι πείραμα, που ακόμα δεν ξέρουμε αν είναι πετυχημένο (είμαι σίγουρη πώς είπες πώς δεν είναι πετυχημένο φυσικά!). Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να αξιολογήσω το εν λόγω πείραμα, να απαριθμήσω τα αμέτρητα πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα που έχει, επειδή απλά είναι ένα πείραμα σε εξέλιξη, αλλά δεν είμαι και τόσο ειδική για κάτι τέτοιο.
Εγώ απλά θα εκφράσω τις απόψεις μου με βάση αυτά που έχω μάθει στην σχολή μου. Αλλά είναι σίγουρο πώς όχι η ΕΕ δεν μας μισεί σαν χώρα. Δεν θέλει σε καμία περίπτωση το κακό μας και δεν θέλει να μας βγάλει από το ευρώ. Γνωρίζει το τι έχουμε προσφέρει σαν χώρα στον κόσμο (κάτι που έχουμε κάνει πιπίλα πια και δεν μπορούμε να σταθούμε και σε τίποτα άλλο), γνωρίζει πολύ καλά γιατί είμαστε στην ΕΕ και την πολύτιμη γεωγραφική μας σχέση.
Δεν θέλει σε καμία περίπτωση να κυβερνήσει τη χώρα μας, αρκετές αρμοδιότητες έχει ο κάθε πρόεδρος του κάθε κράτους-μέλους, δεν χρειάζεται και άλλες. Και δεν θέλει να πάρει όλο το κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας μας (ένα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας κάθε χώρας-μέλους ‘χάνεται’ όταν η χώρα γίνει μέλος της ΕΕ, αλλά υπάγεται στο γενικότερο πλαίσιο της ΕΕ).
Η ΕΕ συμπαθεί τον κάθε έλληνα. Ναι και εσένα που φοροδιαφεύγεις σε συμπαθεί, απλά θέλει να σε κάνει ευσυνείδητο πολίτη. Τους αντιπροσώπους μας όμως δεν είμαι και τόσο σίγουρη πώς τους συμπαθεί. Ναι για εκείνους τους 300 μιλάω. Βασικά για καμιά δεκαριά από αυτούς. Με τους άλλους δεν έχει και πολλές σχέσεις.
Η ΕΕ απλά καθοδηγήσει, χαράζει κάποιες στρατηγικές. Για αυτό και τα όργανα της ΕΕ στελεχώνουν άνθρωποι διακεκριμένοι με χρόνια εμπειρία που μπορούν να δώσουν ιδέες και λύσεις για την ανάπτυξη και βελτίωση των χωρών. Ξέρει πολύ καλά πώς το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο το πρόσωπο. Αν κάνει κάτι κακό και καθοδηγήσει λάθος μια χώρα, θα πληγούν όλες και όλο το σύστημα της ΕΕ. Και πίστεψε με δεν το θέλει κανένας αυτό. (Ε και μην αρχίσεις για περιπτώσεις συνωμοσίας! Ναι υπάρχουν, αλλά στην προκειμένη είναι άτοπες.)
Σου δείχνει δηλαδή το δρόμο. Γιατί δεν τον ήξερες; Ε αν τον ήξερες δεν θα έκανες αίτηση να μπεις στην ΕΕ και να επωφεληθείς την ωραία και ανοιχτή αγορά της (και όχι μόνο)! Όχι δεν είχες χαθεί, αλλά να μια βοήθεια πάντα χρειάζεται, και ένας σύμμαχός ακόμα πιο πολύ. Και γιατί να μην έχεις συνταξιδιώτες, να αναπτυχθείς και άλλο; Να δώσεις και να πάρεις γνώσεις και ό, τι άλλο χρειάζεται? Εξάλλου θέλεις δεν θέλεις βρίσκεσαι σε μια παγκοσμιοποιημένη εποχή. Πρέπει να είσαι πιο ανοιχτός. Όπως σε όλες τις περιπτώσεις γίνεσαι μέλος μια ομάδας, παίζεις ομαδικά. Γνωρίζεις πώς η συμμετοχή σου αυτή θα έχει κάποιες θετικές συνέπειες και κάποιες αρνητικές. Και συνήθως τις αρνητικές δεν τις βλέπεις, γιατί δεν σε συμφέρει ή ίσως να μην τις ξέρεις. Δεν είναι κακό αυτό, αλλά κακό είναι να μην ξέρεις να διαχειρίζεσαι κάθε τι αρνητικό σου έρθει.
Εεε η Ελλάδα είναι κάπως έτσι. Απλά κοιτούσε μόνο θετικά που ήταν και πάρα πολλά, αρνητικά είτε δεν ήξερε, είτε απλά δεν ήθελε να τα παραδεχτεί τότε, είτε απλά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί. Και νομίζω πώς το τελευταίο ισχύει πιο πολύ από τα τρία.
Όταν γίνεσαι μέλος μιας ομάδας δέχεσαι τις αξίες τις ομάδας και τις αποχρώσεις σου (ναι και δικαιώματα, αλλά αυτά πάντα θυμάσαι, τις υποχρεώσεις ποτέ). Δεν θα πας σε μια δουλειά, να εργάζεσαι 5 ώρες αντί για 8 και να θέλεις ο εργοδότης σου να σε πληρώνει για 8 ώρες. Από τη στιγμή που συμφώνησες να δουλεύεις 8 ώρες, θα δουλεύεις 8 ώρες και θα πληρώνεσαι για αυτές. Και αν είσαι καλός και κάνεις και το κάτι παραπάνω, θα πάρεις και αύξηση. Και αν έχεις πρόβλημα κάποια φορά το αφεντικό θα σε στηρίξει και θα σε καταλάβει. Και αν σου συμπεριφερθεί άδικα και με δόλο, τότε μπορείς να ασκήσεις κάθε νόμιμο δικαίωμα σου και να δικαιωθείς. Και αν εσύ δεν δουλεύεις όλες τις ώρες μπορεί να σε πληρώνει και πιο λίγα ή στην χειρότερη να σε απολύσει. Και οι δύο μεριές έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις. Έτσι πάνε τα πράγματα. Πρόσεξε όμως! Σε καμία περίπτωση δεν λέω πως η ΕΕ είναι το αφεντικό και εσύ ο υπάλληλος, απλά συγκρίνω την έννοια της υποχρέωσης.
Το όραμα της ΕΕ είναι να κάνει ένα ευρωπαϊκό ενιαίο σύστημα αγορών και αξιών, που μέσα σε αυτό το σύστημα να υπάρχει αλληλοϋποστήριξη και αλληλοσεβασμός χωρίς όμως την καταπάτηση εθνικών αξιών, και μπορεί να ανταγωνιστεί τις αγορές των ΗΠΑ και Κίνα. Για αυτό άλλωστε οι χώρες που είναι μέλη έχουν παρόμοιο αξιακό σύστημα και η διαδικασία ένταξης μια χώρας είναι χρονοβόρα. Κανένας δεν σε πιέζει να γίνεις μέλος, η χώρα εκούσια κάνει την αίτηση της και αξιολογείται με βάση τα κριτήρια που έχει θέσει η ένωση. Όσο πιο πολλές χώρες είναι στην ένωση τόσο πιο πολύ μεγαλώνει η ισχύς και δύναμης της. Και ποιος δεν θέλει να έχει όλο και πιο πολλούς συμμάχους?
Τι γίνεται όμως; Οι χώρες μέλη έλκονται με τα οφέλη της ΕΕ, με τις χρηματοδοτήσεις, με την ευκολία στις αγορές τόσο που γλυκαίνονται και ξεχνάνε. Τι; Τις υποχρεώσεις τους. Δεν μπορεί η ΕΕ να δίνει μόνο, πρέπει να δίνεις και εσύ, για να υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη. Και ξαφνικά όταν η ΕΕ απαιτεί και εκείνη με τη σειρά της βοήθεια, τότε είναι που στα μάτια όλων γίνεται η κακιά ΕΕ. Και αρχίζουν οι κατάρες!
Αναφέρθηκα πιο πάνω πώς η ΕΕ καθοδηγεί και δεν θέλει να πάρει όλη την εθνική κυριαρχία της χώρας-μέλους. Ναι. Είναι μία από τις βασικές αρχές της. Πώς το λένε!; Δεν θέλει να μπλέκεται στα μπούτια σου! Από τη στιγμή που είσαι κράτος-μέλος ενστερνίζεσαι το όραμα της, τον στόχο της, και θέλεις την ανάπτυξη της άρα την δική σου ανάπτυξη. Οπότε τι κάνει; Σου λέει πώς πρέπει να υλοποιήσεις αυτό το σχέδιο μέχρι τότε. Δηλαδή σου λέει ΤΙ να κάνεις. Και εσύ ωραία μου χώρα και κυβέρνηση, αυτό που έχεις να κάνεις είναι να βρεις το ΠΩΣ θα υλοποιήσεις αυτό το ΤΙ. Αν δεν ξέρεις, μπορεί να σου δώσει κάποια παραδείγματα και κάποιες ιδέες.
Αλλά, στάσου! Για αυτό δεν γίνονται οι Βουλευτικές εκλογές; Για να ψηφίζεις τους αντιπροσώπους μας, αυτούς που γνωρίζουν, που έχουν σπουδάσει και που ξέρουν το πώς λειτουργεί μια κοινωνία και μια οικονομία, ώστε να υπάρχει ευημερία;
Κάτσε γιατί μπερδεύτηκα.
Η ΕΕ μας λέει πώς π.χ. πρέπει να πληρώσουμε τις δόσεις του μνημονίου. Σωστά; (Κακιά ΕΕ πού θέλεις τα χρήματα μας, ενώ δεν φταίμε σε τίποτα!). Και η κυβέρνηση δεν είναι αυτή που εφαρμόζει νόμους, τέτοιους ώστε να εισπράξει τα χρήματα αυτά; Ναι έτσι είναι. Οπότε όλες οι ιδέες ‘πέφτουν’ στην Βουλή προς όφελος των πολιτών. Ναι πολύ σωστά. Και η κυβέρνηση αυτή διαχειρίζεται τους πόρους είτε υλικούς, είτε άυλους; Σωστά. Και η εκάστοτε κυβέρνηση κάνει μεταρρυθμίσεις, διορθωτικές κινήσεις και επιβάλλει νόμους σύμφωνα με τη πραγματικότητα της χώρας και το καλό των πολιτών. Σωστά; Σωστότατα. Και η κυβέρνηση πρέπει να διαχειρίζεται τα λεφτά σου και τα λεφτά από/προς την ΕΕ, ε; Φυσικά. Και τη κυβέρνηση αυτή, εσύ την ψήφισες, έτσι; Εε ναι σωστά..
Άρα.. είναι η ΕΕ κακιά ;;