Σήμερα με έπιασε το καλλιτεχνικό μου! Είδα ένα τέλειο βιντεάκι που εξηγούσε πολύ απλά διάφορες φάσεις/τάσεις της μοντέρνας τέχνης. Θυμήθηκα τα νιάτα μου, τότε που στο γυμνάσιο είχαμε μία καθηγήτρια καλλιτεχνικών και μας έβαζε να μαθαίνουμε ιστορία τέχνης (20 είχα στα καλλιτεχνικά, έπιανε και το χέρι μου!). Και καθώς έβλεπα το βίντεο, σκεφτόμουν πώς από όλες αυτές τις καλλιτεχνικές μορφές δεν ξέρω τίποτα. Και να τι θα μάθω σήμερα. Απομόνωσα δύο και σας μεταφέρω ό,τι έμαθα (άντε και τα υπόλοιπα να μου τα πείτε εσείς, ή μάλλον να μου τα στείλετε!)
Ντανταϊσμός : Θα σε κάνω ντα ντα σαν να μικρά παιδιά, κατά Αλκαίο. Καμία σχέση όμως! Ο Ντανταϊσμός ή Νταντά ήταν ένα κάλλιτεχνικό κίνημα που πιθανότατα αναπτύχθηκε μετά τον Α’ΠΠ, στις εικαστικές τέχνες, στην λογοτεχνία, στο θέατρο και τη γραφιστική. Αυτό που μου έκανε εντύπωση (όχι μόνο σε αυτό το ρεύμα) είναι πώς όλα είχαν κάποιες ιδεολογίες, όχι μόνο στο πώς εκφράζουν την τέχνη αλλά και το πώς βλέπουν τη ζωή. Δηλαδή, το κίνημα αυτό ήταν και μια διαμαρτυρία ενάντια στην βαρβαρότητα του πολέμου και αυτού που οι Ντανταϊστές πίστευαν ότι ήταν μια καταπιεστική διανοητική αγκύλωση, τόσο στην τέχνη όσο και στην καθημερινότητα. Εκπρόσωπος του κινήματος ήταν ο Raoul Hausmann, ο οποίος θεωρούσε τον εαυτό του ιδρυτή του Ντανταϊσμού το 1915, αλλά οι απόψεις διίστανται και υπάεχουν αναφορές πώς ο ιδρυτής είναι ο Francis Picabia. Ακόμα και η προέλευση του όρου είναι υπό αμφισβήτηση. Πολλοί θεωρούν ότι προέρχεται από τη διπλή ρουμανική κατάφαση (da da) την οποία χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά οι Τριστάν Τζαρά και Μαρσέλ Γιανκό (ρουμανικής καταγωγής και σημαντικά στελέχη του Ντανταϊσμού) στις μεταξύ τους συζητήσεις.Ο Τριστάν Τζαρά έδωσε την δική του εκδοχή λέγοντας “Μία λέξη γεννήθηκε, κανείς δεν ξέρει πώς”. Το μοναδικό γεγονός γύρω από τον όρο Dada είναι πως πρωτοεμφανίστηκε τυπωμένος στο Καμπαρέ Βολταίρ στις 15 Ιουνίου του 1916. Ο Ντανταϊσμός χαρακτηρίζεται από εσκεμμένο παραλογισμό και απόρριψη των κυρίαρχων ιδανικών της τέχνης. Οι τεχνικές τέχνης που αναπτύχθηκαν ήταν το κολάζ, η τεχνική cut-up που αποτελεί μια επέκταση του κολάζ, φωτομοντάζ, συναρμολόγηση, ready-made (έτοιμα, κοινά αντικείμενα που διάλεγε ο καλλιτέχνης, τα τιτλοφορούσε και τα ονόμαζε “τέχνη”).
Κονστρουκτιβισμός: Τη λέξη αυτή δεν την ακούω μόνο σε ό, τι αφορά την τέχνη, αλλά και στην πολιτική (ναι ναι τέχνη είναι και αυτή!), οπότε το ενδιαφέρον μου να μάθω ήταν πιο μεγάλο. Λοιπόν, ο όρος αυτός αποτελεί καλλιτεχνικό ρεύμα, κυρίως στη ζωγραφική και τη γλυπτική. Αναπτύχθηκε στη Ρωσία το 1913-1930. Δηλαδή ο κονστρουκτιβισμός ήταν ένα κίνημα με δημοσιευμένο Μανιφέστο (πιθανότατα το 1920 ή 1921), όπου τότε γεννήθηκε και ο όρος -κονστρουκτιβισμός (αγγ.construct, ελλ. μφ. κατασκευάζω), καθώς μία από τις διακηρύξεις του κινήματος ήταν πως η τέχνη”κατασκευάζεται”. Ένα από τα συνθήματα του ήταν επίσης το “Η Τέχνη στη Ζωή”. Αντιπρόσωπος και θεμελιωτής του κινήματος θεωρείται ο Ρώσος καλλιτέχνης Vladimir Tatlin. Το κύριο χαρακτηριστικό του κινήματος του κονστρουκτιβισμού αποτελούν οι αφηρημένες κατασκευές, οι γεωμετρικές μορφές και η μινιμαλιστική διάθεση. Απουσιάζουν οι συμβατικές αναπαραστάσεις των αντικειμένων, και επειδή οι καλλιτέχνες θαύμαζαν πολύ τις μηχανές και την τότε τεχνολογία, χρησιμοποιούσαν τέτοια υλικά στην κατασκευές των έργων τους (όπως πλαστικό, γυαλί, σίδερο).
Και μη ξεχνάς! Τι έμαθες ΕΣΥ σήμερα; Περιμένω να μου πεις!
Μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μας με τους εξής τρόπους:
1) Με μήνυμα στο Facebook page μας
2) Email στο youthspotgr@gmail.com
Δες εδώ το βίντεο που είδα και εγώ για να καταλάβεις πιο πολλά https://goo.gl/zW0cvv