Που λέτε σήμερα άπλωσα ρούχα. Και τι έβαλα στα ρούχα για να μην τα πάρεις ο αέρας και το βρακί μου βρεθεί στον γείτονα; Μανταλάκι! Να λοιπόν τι έμαθα σήμερα. Για αυτή την τόσο χρήσιμη ανακάλυψη της σημερινής εποχής μας.
Το πρώτο μανταλάκι εμφανίστηκε τον Μάρτιο του 1832 και μάλιστα κατοχυρωμένο με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον Jérémie Victor Opdebec. Το πρώτο αυτό μανταλάκι περιγράφεται σαν μια λυγισμένη λωρίδα από αγριοκαρυδιά, που τα δύο μέρη τα συγκρατούσε μια ξύλινη βίδα στην κορυφή, αλλά τελικά αποδείχθηκε πώς δεν ήταν καθόλου πρακτικό. Η βίδα μπορούσε να ‘φουσκώσει’ με την υγρασία και τη βροχή. Χρειάστηκε να περάσουν 21 χρόνια για να βρεθεί μια βελτιωμένη έκδοση που θα μπορούσε να καταστήσει λειτουργικό το μανταλάκι. Το μανταλάκι ή αλλιώς “ελατήριο με σφιγκτήρα για το άπλωμα των ρούχων”, εφηύρε ο David M. Smith στο Springfield του Vermont, το 1853. Το μανταλάκι αυτό ήταν κατασκευασμένο από δύο ξύλινα μέρη που ενώνονταν με ένα μεταλλικό ελατήριο στη μέση. Όταν έσφιγγες την κορυφή των ξύλων, τα ξύλινα μέρη άνοιγαν και το ελατήριο βοηθούσε την κίνηση αυτή, δημιουργώντας την αναγκαία κίνηση για το πιάσιμο των ρούχων. Ουσιαστικά, το μανταλάκι άρχισε να έχει τη σημερινή μορφή του.
(το 1ο μονοκόμματο μανταλάκι)
Φυσικά η πατέντα του Smith βελτιώθηκε με τα χρόνια ακόμα περισσότερο. Στα μέσα το 19ου αιώνα πάνω από 144 νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας χορηγήθηκαν και η αναζήτηση για το τέλειο σχέδιο έχει συνεχιστεί μέχρι και σήμερα.
Σημαντική εφεύρεση για την βελτίωση του ήταν το 1887, ο Solon E. Monroe, πρόσθεσε ακόμα ένα στοιχείο που βελτίωνε τη χρήση του. Κατασκεύασε το “περιτυλιγμένο υπομόχλιο”, το οποίο ήταν κατασκευασμένο από ένα καλώδιο, το οποίο συνένωνε τα 2 κομμάτια ξύλου στο κέντρο, στο μανταλάκι. Σαφώς αυτή η εκδοχή του ήταν πιο βελτιωμένη και πιο πρακτική. Επειδή τα μανταλάκια ενισχύθηκαν περαιτέρω από ανοξείδωτο ατσάλι που δεν σκουριάζει ή αποσυντίθεται με υπαίθρια χρήση. Το μανταλάκι του Monroe βασίζεται σε μια ισχυρή, παγιδευμένη με ελατήριο συμπίεση, που οδηγεί σε μια ισχυρότερη πρόσφυση, άρα καλύτερο αποτέλεσμα και ‘πιάσιμο’ των ρούχων. Επιπλέον η παρασκευή του ήταν ακόμα πιο εύκολη.
Από τα τέλη της δεκαετίας το 1940 τα μανταλάκια άρχισαν να παράγονται μαζικά.
