Η Καθαρά Δευτέρα απέχει μόλις μια ανάσα, και εύχομαι να έχεις κανονίσει κάτι καλό για το 3μερο. Κι αν δεν έχεις κανονίσει εε κάτι θα γίνει βρε παιδί μου και κάπου θα φας και εσύ την λαγάνα σου. Είμαι σίγουρη πώς ξέρεις ότι η Καθαρά Δευτέρα είναι η επίσημη έναρξη της Σαρακοστής, άρα κατά το έθιμο την ημέρα αυτή τρώμε σαρακοστιανά και νηστήσιμα φαγητά (και όχι σουβλάκια! έφαγες μπόλικα την προηγούμενη πέμπτη!).
Οπότε για αυτά που τρώμε εκείνη την ημέρα υπάρχει η πιο πάνω εξήγηση. Αλλά ποτέ δεν είχα αναρωτηθεί για το πέταγμα του χαρταετού, που τόσο μου άρεσε όταν ήμουν μικρή, και ο μπαμπάς μου πρόσθετε πάντα κι άλλο σχοινί για να πετάξει πολύ ψηλά ο δικός μας χαρταετός. Τελικά, έχει συμβολική έννοια το πέταγμα του χαρταετού; Αυτό θα μάθουμε ευθύς αμέσως.
Η παλιότερη απόδειξη χαρταετού στην Ελλάδα αποτελεί ένα αρχαίο αγγείο (το οποίο βρίσκεται στο εθνικό μουσείο της Νάπολης στην Ιταλία), που αναπαριστά μια κόρη που κρατάει στα χέρια της έναν χαρταετό με το νήμα του και είναι έτοιμη να τον πετάξει. Ο Αρχύτας ο Τάραντος, μαθηματικός και αρχιμηχανικός από τον Τάραντα της Νότιας Ιταλίας, καλός φίλος του Πλάτωνα και οπαδός του Πυθαγόρα, τον 4ο αιώνα π.Χ. χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον χαρταετό και λέγεται ότι ήταν ο εφευρέτης του.
Ο χαρταετός δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από ένα χάρτινο αετό, ο οποίος αποτελούσε σύμβολο του θεού Δία. Το πουλί αυτό πετάει πιο ψηλά, από όλα τα υπόλοιπα πουλιά του ουρανού. Ο χαρταετός αποτελεί το σύμβολο της ψυχικής ανάτασης, την οποία αισθανόμαστε, όταν καταφέρνουμε μετά από κόπο να σηκώσουμε ψηλά το χαρταετό. Πιο βαθιά όμως, χαρακτηρίζει την ψυχική κάθαρση και ουσιαστικά είναι η ψυχική ανάταση, για να προετοιμαστεί η ψυχή για την περίοδο της Σαρακοστής.
