4 τραγούδια που χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο ανάκρισης / βασανιστηρίων.
Ιράκ 2003 – Metallica, «Enter Sandman»
Λίγους μήνες μετά την εισβολή των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ, ένα ρεπορτάζ του BBC αναφέρει ότι στην φυλακή του Άμπου Γκράιμπ όπου κρατούνται αιχμάλωτοι πολέμου, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοί τους, τους υποβάλλουν σε βασανιστήρια με τραγούδια των Metallica και πιο συγκεκριμένα με το «Enter Sandman» το οποίο ήταν … το ίδιο το βασανιστήριο. Ο σκοπός ήταν για να τους κρατήσουν ξύπνιους και να τους προσβάλλουν τον πολιτισμό.
Σομαλία 2013 – Britney Spears, «Oops I did it Again»
Σύμφωνα με τον Guardian της 29 Οκτωβρίου του 2013, το Βρετανικό Ναυτικό χρησιμοποιεί κομμάτια της Britney Spears, ώστε να… φοβίσει τους Σομαλούς πειρατές. Πιο συγκεκριμένα τα κομμάτια της τραγουδίστριας «Oops! I did it again» και «Baby one more time» χρησιμοποιήθηκαν από αξιωματικούς του βρετανικού Ναυτικού σε μια προσπάθεια να φοβίσουν τους πειρατές στις ανατολικές ακτές της Αφρικής. Τα τραγούδια της επιλέχθηκαν από την ομάδα ασφαλείας με την σκέψη πως αυτά θα σιχαίνονται περισσότερο οι πειρατές. Σε κάθε περίπτωση το αποτρεπτικό για τους πειρατές ήταν περισσότερο η έντασή τους, καθώς όπως αναφέρεται «…πρόκειται για ένα ηχείο που αναπτύχθηκε από το Πεντάγωνο. Το συγκεκριμένο όπλο αποτελείται από ένα μικρό πιάτο το οποίο παράγει διαολεμένα δυνατό ήχο που μπορεί να χαρακτηριστεί εκκωφαντικός όχι όμως δολοφονικός».
Πόλεμος του Κόλπου 1991 – The Class, «Rock the Casbah»
Οι αμερικανικές δυνάμεις που κατευθύνονται προς το Ιράκ ακούνε το πρώτο τραγούδι της επίσημης κάλυψης της επιχείρησης από το ραδιόφωνο των Ενόπλων Δυνάμεων. Και αυτό είναι το «Rock the Casbah». Σύμφωνα μάλιστα με τον «αστικό μύθο», ο δημιουργός του κομματιού Τζο Στράμερ έβαλε τα κλάματα όταν έμαθε πως ο τίτλος του τραγουδιού ήταν χαραγμένος στην πρώτη βόμβα που έπεσε κατά την διάρκεια της επιχείρησης «Καταιγίδα της Ερήμου».
Γερμανία, Πογκρόμ κατά των Εβραίων – Leonard Cohen, «Dance me to the end of love»
Η «Νύχτα των Κρυστάλλων», το Πογκρόμ κατά των Εβραίων στις 9 Νοέμβρη του 1938 από τη ναζιστική Γερμανία σημαδεύτηκε από αυτό το τραγούδι, το οποίο δεν είναι ερωτικό αμιγώς όπως αναμένεται να σκεφτείτε. Το συγκεκριμένο χρησιμοποιήθηκε από την απαίτηση των Γερμανών να παίζουν μουσική οι ίδιοι οι μελλοθάνατοι στους διαδρόμους των στρατοπέδων την ώρα που οι άλλοι περνούσαν μπροστά τους στην ουρά του Άουσβιτς, του Νταχάου πηγαίνοντας από την ουρά της φρίκης, να θανατωθούν και να καούν στα κρεματόρια.