Φοιτητικές εκλογές. Δύο λέξεις, μία βρωμιά. Από την αρχή του άρθρου να ξεκαθαρίσω, λοιπόν, εάν δεν έγινε εμφανές, ότι δεν ήμουν ποτέ μέλος κάποιας παράταξης εάν και έχω προσωπικά πολιτικά πιστεύω και επιχειρήματα, τα οποία είναι απόρρητα. Όχι, δεν είναι αναρχικά ούτε χρυσαυγίτικα (δεν ομιλώ καμία τέτοια γλώσσα), απαντώ, σε εσένα που ξεστομίζεις τη γνωστή πιπίλα διαβάζοντας το άρθρο. Και κάπου εδώ, ερχόμαστε στο θέμα μας. Γιατί τα πολιτικά μας επιχειρήματα να δημοσιοποιούνται και να εξευτελίζονται με φανατισμό και με βία; Γιατί στην εκμάθηση των ηθικών σας αξιών να συμπεριλαμβάνεται η βρωμιά και το «ξύλο»; Βλέπετε, άλλο πολιτική κι άλλο αναζήτηση εύκολων μαθημάτων, πολιτικού μέσου κτλ.
Οι φοιτητές που ανήκουν σε κομματικές παρατάξεις είναι ο προθάλαμος των υποψήφιων βουλευτών αύριο. Φυσικά, όχι όλοι γιατί, όπως σε κάθε κοινωνική ομάδα σήμερα, μέσα σε αυτές υπάρχουν ιεραρχικές θέσεις. Αλλά δεν θα ασχοληθώ με αυτά. Η ρίζα του προβλήματος είναι στην παιδεία, στις οικογένειές σας, οι οποίες δεν είχαν ποτέ τον έλεγχο πάνω σας. Έχω δει αναρχικούς και δαπίτες να πλακώνονται στο ξύλο στην ιστορική σχολή του Παντείου Πανεπιστημίου (όπως και σε άλλες ιστορικές σχολές όπως θα δείτε μόλις στην επόμενη παράγραφο) για τα κομπλεξικά τους πιστεύω που δεν είχαν άλλο τρόπο να τα επικοινωνήσουν. Κι όμως, έμοιαζαν τόσο πολύ στα μάτια μου και οι δύο με την πρακτική που επέλεξαν να τα υποστηρίξουν.
Σύμφωνα με πληροφορίες, νεαροί με φωτοβολίδες και τσεκούρια επιτέθηκαν σε φοιτητές που βρίσκονταν στο σημείο για τις φοιτητικές εκλογές και ακολούθησε συμπλοκή στην Αθήνα. Ένταση σημειώθηκε και στη Θεσσαλονίκη, όταν άγνωστοι επιτέθηκαν σε φοιτητές της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ που βρίσκονταν στα φοιτητικά τραπεζάκια εντός της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ. Σύμφωνα με πληροφορίες του thestival.gr, ομάδα περίπου 30 ατόμων που φορούσαν κράνη και κρατούσαν ρόπαλα επιτέθηκε εναντίον ολιγομελούς ομάδας φοιτητών της συγκεκριμένης παράταξης.
Αυτά είναι λίγα παραδείγματα ζωικής συμπεριφοράς, όπως συμβαίνουν πάντοτε. Οι φοιτητικές εκλογές δεν είναι τίποτε άλλο από μία γελοία διαδικασία, η οποία γίνεται μετέπειτα χρήσιμη για κάποιους. Με την υποτίμηση και την περιφρόνηση όλων και περισσότερων φοιτητών, δεν θα συνεχίσουν να υπάρχουν για πολύ. Ξυπνήστε.