Το μυθιστόρημα της κ. Θωμοπούλου εκτός από την εξαιρετική μυθοπλασία που το χαρακτηρίζει και την άψογη ιστορική προσέγγιση της Κύπρου (στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα της υπόθεσης), χαρακτηρίζεται και για την παιδεία της ίδιας που διαφαίνεται μέσα από τη γραφή της. Πολυδιαβασμένη συγγραφέας μεταδίδει απλόχερα το κλίμα της εποχής που περιγράφεται και ξεδιπλώνεται παραστατικά στις σελίδες της εικόνα προς εικόνα.
Το βιβλίο, αν και πολυσέλιδο, πραγματεύεται την ιστορία της «γυναίκας των σπηλαίων» η οποία συμβολίζει την ανθρωπότητα και ο άνδρας που, τελικώς, ερωτεύεται και της χαρίζει ένα παιδί συμβολίζει την επιστήμη και την ορθολογικότητα. Η γυναίκα των σπηλαίων κρατά τη σκούφια της από την αρχαία φυλή των Ίνκας και συγκεκριμένα από τις τελευταίες γενιές της από την πλευρά του φαινομενικού πατέρα της και είναι μισή τσιγγάνα και μισή Ελληνίδα από τη μεριά της μητέρας της. Όλο αυτό το εκρηκτικό ταπεραμέντο σκάει την ημέρα που την υποχρεώνει ο πατέρας της να παντρευτεί έναν κατά πολύ μεγαλύτερό της άνδρα σε ηλικία 12 ετών.
Συμβουλεύεται τη μητέρα του πατέρα της κρυφά που ακόμη ζει σε μια απομακρυσμένη καλύβα λόγω οικογενειακών διενέξεων και εκείνη της δίνει το φυλαχτό της και της αποκαλύπτει ότι έχει χάρισμα να βλέπει το μέλλον και να καταλαβαίνει τους ανθρώπους με την πρώτη, κιόλας, ματιά, μία βαριά κληρονομιά της φυλής που είχε και εκείνη. Το σκάει τελικά η μικρή από το χωριό των Ίνκας της Νότιας Αμερικής και φεύγει μόνη της να βρει την τύχη της, να ζήσει.
Με τα πολλά και χωρίς να αποκαλύψω όλη την υπόθεση, η μικρή αναγκάζεται να εργαστεί ως εκδιδόμενη πολυτελείας για την επιβίωσή της και αυτό τη φέρνει πολύ κοντά στην αυτογνωσία της όταν συνειδητοποιεί ότι η ανθρωπότητα πάει προς το χείριστο μέσα από τις απόρρητες πληροφορίες κυβερνήσεων και μυστικών υπηρεσιών που τις εκμυστηρεύονταν οι εραστές της. Στην ιστορία εμπλέκεται περίτεχνα η ζωή μιας συγγραφέα, της ανηψιάς της (που τυχαίνει να έχει το ίδιο χάρισμα με τη «Μαχουσάτα») και ενός διευθυντή της ψυχιατρικής κλινικής Κύπρου, ο οποίος αφού είχε βρεθεί στη σπηλιά η Μαχουσάτα έντρομη, με απώλεια μνήμης και άλαλη από τον σφαγμό του συντρόφου της, την περίθαλψε και τη βοήθησε να γυρίσει ξανά πάλι στον τόπο της. Αυτή τη φορά ως νικήτρια, αλλαγμένη και ανεξάρτητη.