«Η ζωή είναι μικρή και εμείς είμαστε παρόντες για να ζήσουμε πράγματα και να συλλέξουμε εμπειρίες».
Το Πρόγραμμα Au Pair, με το οποίο είχαμε ασχοληθεί σε αυτό το άρθρο, είναι ένα πρόγραμμα που σε καλεί να ανοίξεις τους ορίζοντές σου και να βρεις διεξόδους στην Ελλάδα του σήμερα. Όπως μας λέει η Ειρήνη, η κοπέλα που είναι ενεργή στο πρόγραμμα τους τελευταίους 7 μήνες, το μόνο που χρειάζεσαι είναι τόλμη και έμφυτη τάση για δοκιμή νέων πραγμάτων! Μιλήσαμε μαζί της και τη ρωτήσαμε πράγματα που θα ρωτούσαν εύλογα όσοι σκέφτονταν να δηλώσουν συμμετοχή σε ένα τέτοιο πρόγραμμα. Ας δούμε τι μας είπε.
Αρχικά, για να σε γνωρίσουμε καλύτερα, πες μας δύο λόγια για εσένα.
Λέγομαι Ειρήνη, είμαι 22 ετών, η καταγωγή μου είναι από Λάρισα και τα τελευταία 4 χρόνια ζούσα στην Αθήνα όπου και σπούδαζα αρχικά στο ΤΕΙ Αθήνας τοπογραφία και γεωπληροφορική αλλά η κλίση μου ήταν πάντα στα επαγγέλματα που είχαν να κάνουν με μικρά παιδιά και γι’αυτό το λόγο άφησα τη σχολή μου για να φοιτήσω αρχικά στο Ι.ΙΕΚ Ιπποκράτειος βοηθός βρεφονηπιοκόμου και αργότερα στο Αττικό Κολέγιο βρεφονηπιοκόμος με ειδικότητα στα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Τώρα πλέον ηδη ζω 7 μήνες στο Λονδίνο.
Πως έμαθες για το πρόγραμμα Au Pair;
Πώς έμαθα για το πρόγραμμα…Tελείως τυχαία! Ήμουν εγγεγραμμένη σε μια ιστοσελίδα εύρεσης δουλειάς (βασικά μόνο babysitting) και ήρθε στα μηνύματα μου σαν διαφήμιση. Αυτό έγινε πέρυσι το καλοκαίρι και συγκεκριμένα τον Αύγουστο. Το είχα κοιτάξει, μου κέντρισε κατά πολύ το ενδιαφέρον απλά όπως και πολλοί άλλοι στη θέση μου όταν έχουν τη ζωή τους σε μία ταξη, το πρόγραμμα τους, τη ρουτίνα τους, το πρώτο πράγμα που τους έρχεται στο μυαλό σίγουρα δεν είναι το να φύγουν σε άλλη χώρα, οπότε και εγώ εκείνη την περίοδο το άφησα στην άκρη. Δεν ήταν κάτι που με απασχολούσε ιδιαίτερα αν και είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσει να δοκιμάζουν καινούρια πράγματα και να γνωρίζω καινούρια μέρη.
Τι σε ώθησε να κάνεις αίτηση στο πρόγραμμα Au Pair;
Όπως προανέφερα, όταν μπήκα στο site του προγράμματος, μου άρεσε πολύ αυτό που έβλεπα. Αυτά που διάβαζα, αυτός ο κόσμος που ανοιγόταν μπροστά μου, οι προσωπικές ιστορίες άλλων ανθρώπων που το τόλμησαν και μόνο θετικά λόγια είχαν να γράψουν για το πρόγραμμα και γι’αυτο μέτα από κάποιους μήνες κάτι μέσα μου μου έλεγε να ανοίξω τον υπολογιστή, να μπω στο site του προγράμματος Au Pair, να το ψάξω καλύτερα και να δηλώσω συμμετοχή μιας και εκείνη την περίοδο τελείωνα και την πρακτική μου σε έναν παιδικό σταθμό οπότε ήταν μια μεταβατική περίοδος και έψαχνα τι θα κάνω στη συνέχεια.
Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας τις σκέψεις που είχες πριν τη συμμετοχή σου στο πρόγραμμα και κατά τη διάρκεια;
Οι πρώτες μου σκέψεις ήταν κατά πόσο εγγυημένο είναι το πρόγραμμα. Ζούμε στο 2017 και δυστυχώς οι εξαπατήσεις είναι πολλές (ειδικά με όφελος τα χρήματα). Αυτό, σε κάνει να μην σκέφτεσαι κατευθείαν θετικά αυτά που διαβάζεις σε ένα site που φαίνονται τόσο οργανωμένα και τέλεια. Σκέφτεσαι πως κάτι πάει λάθος αλλά ευτυχώς μόνο λάθος δεν είναι αυτά που σου υπόσχεται το πρόγραμμα. Επίσης, επειδή δεν είχα ξαναφύγει από την Ελλάδα με φόβιζε λίγο αυτή η αλλαγή. Το ότι θα πάω σε μια ξένη χώρα, σε μια τεράστια πόλη όπως το Λονδίνο και πως θα ζω με μια ξένη οικογένεια στο ίδιο σπίτι. Πλέον εννοείται τίποτα δεν είναι όπως το είχα στο μυαλό μου. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Την πόλη την μαθαίνεις και με την καινούρια οικογένεια μέρα με την μέρα δένεσαι, σε θεωρούν και εκείνοι με τη σειρά τους μέλος της οικογένειας, (άλλωστε αυτός ειναι και ο όρος του Au Pair, το να είσαι δηλαδή μέλος της οικογένειας και όχι απλά μια κοπέλα στο σπίτι τους που ζει εκεί για να προσέχει τα παιδιά τους).
Η χώρα που επέλεξες να πας είναι η Αγγλία. Ποιές ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις κατά την παραμονή σου στη χώρα αυτή;
Μπορώ να σου πω πως όχι μόνο δεν αντιμετωπίζω κάποια δυσκολία, αλλά απολαμβάνω πλήρως τη διαμονή μου στην Αγγλία. Είναι μια φοβερή χώρα με πολλή οργάνωση και με πραγματικά ευγενικούς ανθρώπους που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θα σου φτιάξουν τη μέρα. Το Λονδίνο είναι μια πανέμορφη πόλη με ζωντάνια και για όλα τα γούστα. Είναι μια πολυπολιτισμική πόλη, οπότε οι άνθρωποι δεν διαχωρίζονται σε φυλές, χρώμα, θρησκεία και συνυπάρχουν όλοι αρμονικά. Αυτό ήταν κάτι που φοβόμουν στην αρχή. Το ότι έχει πάρα πολύ κόσμο σαν πόλη και πως τα ποσοστά εγκληματικότητας δεν είναι και τα πιο χαμηλά. Σε τέτοιου είδους θέματα, πρέπει να μπαίνει μπροστά η λογική και να σκέφτεσαι πως παντού πλέον ο κόσμος είναι έτσι. Στο κέντρο της Αθήνας που ζούσα για παράδειγμα δεν ένοιωθα περισσότερο ασφαλής απλά και μόνο επειδή ζούσα στη χώρα μου. Τα στοιχεία εγκληματικότητας, ο φόβος μην τυχόν σου συμβεί κάτι και όλα αυτα είναι σκέψεις που πάντα έχεις όπου και αν βρίσκεσαι, αλλά δυστυχώς είναι και σκέψεις που σε κρατάνε πίσω και δεν σε αφήνουν να απολαύσεις καινούριες εμπειρίες.
Πως είναι η συμβίωσή σου με μια οικογένεια που έχει μια διαφορετική καθημερινότητα απο αυτή που έχουμε στην Ελλάδα;
Δεν θα πω ψέμματα. Όταν πρωτοήρθα στο σπίτι της καινούριας μου οικογένειας το σοκ ήταν μεγάλο με τα θετικά του και τα αρνητικά του τα οποία αρνητικά όσο ζεις με την οικογένεια παρατηρείς πως τελικά δεν είναι και τόσο αρνητικά, απλά διαφορετικά από αυτά που έχεις εσύ συνηθίσει. Η βρετανική οικογένεια λειτουργεί τελείως διαφορετικά από μία ελληνική παραδοσιακή οικογένεια. Πρώτα απ΄όλα η ευγένεια που έχουν σε όλα είναι φοβερή. Μπορούν να σου λένε ευχαριστώ, παρακαλώ και συγνώμη για οτιδήποτε και αν συμβεί όσο ασήμαντο και αν σου φαίνεται εσένα. Οι βρετανοί σχεδόν αντιπαθούν τους ανθρώπους που δεν είναι ευγενικοί. Επίσης έχουν σε όλα προγραμμα, υπολογίζουν τα πάντα, έχουν σε όλα μέτρο, το τι θα ξοδέψουν για παράδειγμα, πώς θα το ξοδέψουν και αν πραγματικά το έχουν ανάγκη αυτό για το οποίο θα ξοδέψουν και δεν το κάνουν αυτό επειδή δεν έχουν την οικονομική άνεση απλά θέλουν παντού να δίνουν όσο πρέπει και τίποτα περισσότερο, δεν είναι ανοιχτοχέρηδες όπως οι Έλληνες που θα ξοδέψουν ακόμη και αν δεν τους περισσεύουν απλα για να περάσουν καλά. Συνοπτικά υπάρχουν 4 λέξεις κλειδιά για την καλή και σωστή λειτουργεία στο σπίτι μιας αγγλικής οικογένειας: τήρηση ακριβές ωραρίου, συνέπεια, οργάνωση σε όλα και ευγένεια.
Περιέγραψε μας μια τυπική μέρα σου κατά την παραμονή σου στην Αγγλία.
Μια τυπική μέρα ξεκινάει απο τις 7 το πρωί όπου οι γονείς φεύγουν για τις δουλειές τους και εγώ μένω στο σπίτι με τα 2 παιδάκια που προσέχω. Καθόμαστε οι 3 μας στο τραπέζι για πρωινό, μετά παίζουμε λίγο, τους ετοιμάζω για το σχολείο και περπατάμε μέχρι το σχολείο. Από εκεί και πέρα εχω στη διάθεση μου πολύ χρόνο μέχρι το απόγευμα που θα επιστρέψουν. Συνήθως θα βγω μια μικρή βόλτα στην περιοχή μου ή θα συναντηθώ με κάποια φίλη μου και θα πάμε στο κέντρο του Λονδίνου για περπάτημα, βόλτες στα μαγαζιά και μεσημεριανό φαγητό. Επίσης όταν ο καιρός το επιτρέπει οι πιο καλές και χαλαρές βόλτες γίνονται στα πάρκα του Λονδίνου. Γυρνόντας σπίτι θα συμμαζέψω ότι χρειάζεται μέχρι να γυρίσουν τα παιδιά από το σχολείο. Το απόγευμα θα τους κάνω μπάνιο με τη βοήθεια των γονιών, ακολουθεί το λεγόμενο story time/bedtime οπου θα τους διαβάζω κάποια παραμύθια, θα παίξουμε λίγο και μετά τα βάζω να κοιμηθούν. Από εκεί και πέρα, δηλαδή γύρω στις 7:30 το απόγευμα είμαι ελεύθερη και η δουλειά μου έχει τελειώσει. Όταν δεν βγαίνω το βράδυ κάθομαι με τους γονείς και τρώμε όλοι μαζί βραδινό και ύστερα ή θα κάτσω μαζί τους για να δούμε μια ταινία, μία σειρά ή είμαι ελεύθερη να βγω μια βόλτα ή να πάω στο δωμάτιό μου. Και έτσι έρχεται το τέλος μιας τυπικής μου μέρας.
Πως αξιοποιείς τον ελεύθερό σου χρόνο στην Αγγλία;
Έχει τόσα πολλά πράγματα να κάνεις και να δεις στο Λονδίνο που πραγματικά δεν γίνεται να αναφέρω ούτε το 1/5. Προσωπικά μου αρέσει να εξερευνώ την πόλη πηγαίνοντας πάρα πολλές βόλτες μόνη μου, τραβώντας φωτογραφίες και βλέποντας καινούρια τοπία, μαγαζιά, δρόμους που δεν ήξερα πως υπήρχαν. Ένα πολύ θετικό στοιχείο είναι πως τα περισσότερα μουσεία αν όχι όλα έχουν ελεύθερη είσοδο και επειδή είναι πάρα πολλά κάθε φορά μπορείς να συνδυάσεις τη βόλτα σου και με κάποια μουσεία. Επίσης σχεδόν σε κάθε τετράγωνο υπάρχουν ποδήλατα που με πολύ λίγα χρήματα τα νοικιάζεις για την ώρα που θέλεις και έτσι κάνεις ακόμη πιο ευχάριστη μια βόλτα σου στο κέντρο. Κάτι που μου αρέσει επίσης να κάνω είναι να πηγαίνω στις ανοιχτές αγορές της πόλης. Έχουν πολλά vintage πράγματα που μπορείς να δεις και να αγοράσεις, πολλούς μικρούς πάγκους με φαγητά και γλυκά από όλο τον κόσμο για να δοκιμάσεις, ρούχα, κοσμήματα και αρκετα πρωτοποριακά πράγματα. Επίσης, επειδή ο ελεύθερος χρόνος που έχεις στη διάθεσή σου είναι αρκετός μια καλή λύση είναι να παρακολουθείς μαθήματα αγγλικών ή οποιασδήποτε άλλης γλώσσας επιθυμείς που θέλεις να μάθεις ή να εξασκήσεις καλύτερα.
Πιστεύεις πως αν δεν είχες σπουδάσει Βρεφονηπιοκόμος, θα μπορούσες να ανταπεξέλθεις στις ανάγκες του Προγράμματος;
Ναι, φυσικά. Το πρόγραμμα δεν απευθύνεται μόνο σε ανθρώπους που έχουν σπουδάσει κάτι σχετικά με τα παιδιά και το παιδαγωγικό σύστημα, αρκεί να έχεις τη στοιχειώδη εμπειρία με μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά, ώστε να μπορούν να σε εμπιστευτούν οι γονείς και πάνω απ’όλα να μπορείς εσύ ο ίδιος να εμπιστευτείς τον εαυτό σου και να είσαι σίγουρος οτι μπορείς στ’αλήθεια να εργαστείς με παιδιά. Στην ουσία σου ζητείται να έχεις δουλέψει με παιδιά οπουδήποτε. Μπορεί να έχεις βοηθήσει μια οικογένεια με τα παιδιά της ή να έχεις εργαστεί για ένα διάστημα σαν babysitter ή σε κάποιον παιδότοπο. Εννοείται πως το πρόγραμμα δεν θα σε δεχτεί αν στο παρελθόν δεν έχεις ασχοληθεί έστω λίγο με παιδάκια, πρώτα απ’όλα για την ασφάλεια των παιδιών της κάθε οικογένειας.
Ποιά είναι τα οφέλη που πιστεύεις οτί θα αποκομίσεις από την εμπειρία σου στο Πρόγραμμα Au Pair;
Όπως το είπες. Εμπειρία. Είναι στ’αλήθεια μια μεγάλη, συναρπαστική εμπειρία απ’όπου και αν το δεις. Τα οφέλη είναι πολλά. Γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους, μια διαφορετική κουλτούρα, ένα διαφορετικό τρόπο ζωής που σου περνάει καθημερινά μαθήματα και σε κάνει να βλέπεις αλλιώς τη ζωή και να σκέφτεσαι διαφορετικά, βγαίνεις από το καβούκι σου (από το comfort zone), κάνεις καινούριους φίλους από όλο τον κόσμο, γνώριζεις μια καινούρια για σένα πόλη και φυσικά όλο αυτό σε ωριμάζει με έναν πολύ θετικό τρόπο στο τρόπο σκέψης σου και στο τρόπο που κινείσαι καθημερίνα στο καινούριο σου περιβάλλον.
Θα συνιστούσες σε άλλους νέους να συμμετάσχουν στο Πρόγραμμα Au Pair;
Ανεπιφύλακτα. Θα γίνω γραφική λέγοντάς το, αλλά η ζωή είναι μικρή και εμείς είμαστε παρόντες για να ζήσουμε πράγματα και να συλλέξουμε εμπειρίες. Όσο πιο πολλές γίνεται. Είναι το μόνο πράγμα που θα έχουμε να θυμόμαστε όσο περνάνε τα χρόνια. Όπως όταν κοιτάς παλιές φωτογραφίες με νοσταλγία. Αξίζει πραγματικά να κάνετε ένα τέτοιο βήμα και να βιώσετε μια άλλη κουλτούρα από τόσο κοντά, το να ζείτε δηλαδή κάτω από την ίδια στέγη με ανθρώπους άλλης νοοτροπίας. Εκείνοι κάτι θετικό θα έχουν να πάρουν από εσάς που θα τους αρέσει όπως και εσείς κάτι θετικό απο την οικογένεια. Το πρόγραμμα κάνει φοβερή δουλειά και προσπαθεί να φέρει όλο τον κόσμο κοντά ώστε όλοι να μοιραστούν τις δικές τους ιστοριές μαζί σας. Με τον καθένας μας ξεχωριστά. Σίγουρα έχεις και εσύ να μοιραστείς τη δική σου ιστορία.