ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ – BORDERLINE FESTIVAL 2018
ΗΧΩ ΚΑΙ ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ
Medea Electronique
19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 | ΚΕΝΤΡΙΚΉ ΣΚΗΝΉ | 20:30
Από τον μύθο της Ηχούς και του Νάρκισσου, όπου για πρώτη φορά αποτυπώνονται οι έννοιες του video και του audio, στον 21ο αιώνα της ψηφιακής τεχνολογίας. Το live coding, σε ρόλους συνθέτη και λιμπρετίστα, εμπνέεται από τις δύο μυθολογικές φιγούρες και παραδίδει μια όπερα με σύγχρονες προβληματικές. Ο Νάρκισσος της νέας εποχής καθρεφτίζεται σε οθόνες, δεν ερωτεύεται τον εαυτό του, αλλά την εικόνα.
Στο πλαίσιο του Borderline Festival 2018 (18-22 Απριλίου, εντός και εκτός Στέγης), του φεστιβάλ που δεν φοβάται τους πειραματισμούς, ο ήχος φτάνει και ξεπερνάει τα όριά του. Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση συνεργάζεται εκ νέου με τη Medea Electronique και παρουσιάζει στις 19 Απριλίου, στην Κεντρική Σκηνή, την ψηφιακή όπερα Ηχώ και Νάρκισσος.
Η Medea Electronique, πιστή στο οπτικοακουστικό της αλφάβητο και στην επιθυμία της για συνεχή μετατόπιση των ορίων και έρευνα στη διατομή τέχνης και τεχνολογίας, μας μεταφέρει από τον μύθο της Ηχούς και του Νάρκισσου, όπου για πρώτη φορά αποτυπώνονται οι έννοιες του video και του audio, στον 21ο αιώνα της ψηφιακής τεχνολογίας. Ο Νάρκισσος της νέας εποχής καθρεφτίζεται σε οθόνες, στην πόλη-οθόνη όπου και ζει. Ο σύγχρονος Νάρκισσος δεν ερωτεύεται τον εαυτό του, αλλά την εικόνα. Το ναρκισσιστικό Εγώ, σε αντίθεση με το εξατομικευμένο Εγώ του μοντερνισμού, είναι όλο και περισσότερο κενό, άδειο περιεχομένου, ενώ η Ηχώ συνεχίζει το παιχνίδι του ετεροκαθορισμού και του αντανακλαστικού μιμητισμού.
Η ιστορία του Οβίδιου παρουσιάζεται διασκευασμένη, μέσα από την καινοτόμο και πρόσφατα αναπτυσσόμενη πρακτική του live coding, δηλαδή μέσα από τον προγραμματισμό σε πραγματικό χρόνο επί σκηνής. Τα χαρακτηριστικά της όπερας μεταγράφονται στα ψηφιακά τους ισοδύναμα μέσω του live coding και του code poetry: ο κώδικας, που γράφεται σε πραγματικό χρόνο από τον προγραμματιστή στη σκηνή, παράγει τον ήχο της όπερας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και το λιμπρέτο που ερμηνεύουν οι δύο λυρικοί τραγουδιστές.
Ένας μύθος αγάπης, από το τρίτο βιβλίο των Μεταμορφώσεων του Οβίδιου, για τον Νάρκισσο, που μαγεμένος από την αντανάκλασή του μένει να κοιτάζει εκστασιασμένος το είδωλό του στη λίμνη. Όταν καταλαβαίνει το ανέφικτο της επιθυμίας του, μαρμαρώνει από την απελπισία και μένει εκεί για πάντα· υπέροχο, αιώνιο άγαλμα, δίπλα στο οποίο θα περιπλανιέται η Ηχώ, δίχως σώμα, αιώνια και αυτή. Μια ιστορία για το audio και το video, για την εικόνα και τον ήχο, και τη γεμάτη ένταση σχέση τους. Ο μύθος υπαινίσσεται τη δύναμη που έχει η εικόνα να καλεί στο εσωτερικό της. Ο Νάρκισσος επιχειρεί μια ανέφικτη και τραγική είσοδο στην εικόνα.
Περισσότερα εδώ