Ένα «αιώνιο» δίλημμα και προβληματισμός, πολλών ανθρώπων εκεί έξω, για το αν τελικά ο έρωτας της ζωής μας, υπάρχει ή δεν υπάρχει. Κι αν υπάρχει, ένας άνθρωπος, ανάλογα, άντρας ή γυναίκα, που είναι το γραφτό μας, πώς θα τον αναγνωρίσουμε;
Ειδικά όσοι άνθρωποι είμαστε πιο ρομαντικοί και η ιδέα αυτή, του ανθρώπου που είναι μόνο για μας, η αλήθεια είναι πώς μας συναρπάζει και μας αναζωογονεί. Όμως κάνουμε όλοι εμείς, ένα λάθος. Από την μεγάλη μας λαχτάρα, να έρθει και να δέσει το γλυκό με αυτόν τον ένα και μοναδικό άντρα ή την μοναδική γυναίκα, πέφτουμε με τα μούτρα σε κάθε σχέση, με την ελπίδα, ότι επιτέλους βρήκαμε τον έρωτα της ζωής μας.
Προσαρμοζάμοστε λοιπόν έτσι, στον εκάστοτε άνθρωπο που φαίνεται να ταιριάζουμε λίγο παραπάνω, αλλάζουμε τα θέλω μας, αλλάζουμε το πρόγραμμά μας, πάμε με τα νερά του και γινόμαστε σιγά σιγά, χωρίς να το καταλαβαίνουμε κάτι άλλο.
Ξυπνάμε λοιπόν ένα πρωινό, κοιτάζουμε τον σύντροφό μας δίπλα και αναρωτιόμαστε «τι κάνω τώρα εγώ εδώ». Οπότε όση υπομονή κάναμε μέχρι εκείνη τη στιγμή, όση προσπάθεια κι αν κάναμε, συνειδητοποιούμε ότι δεν άξιζε. Γιατι σε αυτή τη ζωή, που είναι μια και μοναδική και δεν έχει δεύτερη φορά, κάποια πράγματα ή γινονται αβίαστα, από μόνα τους ή δεν γίνονται.
Με το να τραβάς τον άλλον από το χέρι συνεχώς και να τον σπρώχνεις να κάνει το ένα και το άλλο, ενώ ο ίδιος ουσιαστικά και δεν είναι έτσι από τον χαρακτήρα του και δεν θέλει, δεν έχει στο τέλος κανένα νόημα. Όταν λοιπόν το καταλάβει κάποιος αυτό, ότι απλά δεν ταιριάζει με αυτόν τον άνθρωπο και αυτό είναι ένταξει, τότε μόνο μπορεί να ηρεμήσει το μέσα του και να απομακρυνθεί ήρεμα και ωραία.
Τότε αφού αρχίσει να βρίσκει τα πατήματά του πάλι σιγά σιγά και τον εαυτό του, που κάπου σίγουρα τον είχε χάσει σε μια σχέση, σαν αυτή που περιγράψαμε πιο πάνω, και νιώσει έτοιμος, τότε θα του έρθει αυτό το μοναδικό δώρο στη ζωή του, που δεν είναι άλλο από τον έρωτα της ζωής του.
Και όπως λένε και οι παλιοί, που κάτι παραπάνω ξέρουν από τούτη τη ζωή, όταν τον ή την συναντήσεις, απλά το ξέρεις. Κι όλο το κλειδί και το μυστικό της υπόθεσης, κρύβεται σε αυτή και μόνο την λέξη, στο «απλά». Όλα τα πράγματα στη ζωή σου γίνονται απλά, με έναν φυσικό τρόπο, χωρίς κόπο, χωρίς ανάλυση, χωρίς μιζέρια. Είναι σαν να βρήκαν όλα την θέση τους κι εσύ «κούμπωσες» τόσο αβίαστα, με αυτόν τον άνθρωπο, σαν να ήσουν από πάντα μαζί του.
Μπορεί να σας ακούγονται όλα αυτά υπερβολικά και τρελά, όμως απλά έτσι είναι. Όταν συναντάς τον άνθρωπο της ζωής σου, είσαι εσύ αυτός κι αυτός είναι εσύ. Είστε ο καθένας ο εαυτός του, είναι όλα αμοιβαία στον ίδιο βαθμό κι ακόμη και οι δυσκολίες, όσο είναι αυτός στο πλευρό σου, ξεπερνιούνται απλά και εύκολα. Οπότε για όσους ψάχνουν αυτόν τον άνθρωπο της ζωής τους, χαλαρώστε γιατι θα έρθει σίγουρα να σας βρει. Και θα το καταλάβετε στο πρώτο βλέμμα, στην πρώτη χειραψία, στο πρώτο «χάρηκα»!