Πολλές φορές οι γονείς είτε του κοριτσιού, είτε του αγοριού θέλουν να έχουν λόγο στην σχέση του παιδιού τους, με την δικαιολογία πάντα, ότι το κάνουν από αγάπη, ενδιαφέρον και για το καλό τους. Επίσης συχνά δεν μπορούν να δεχτούν ότι τα παιδιά μεγάλωσαν και έχουν γίνει ανεξάρτητα, δεν τους ρωτάνε για τα πάντα και θέλουν να φτιάξουν τη δική τους ζωή με το αγόρι ή το κορίτσι τους, για όσο κρατήσει αυτή η σχέση, είτε λίγο, είτε και για πάντα.
Συνήθως δε, η μητέρα είναι που θα προσπαθήσει, μπορεί και καλοπροαίρετα στην αρχή τουλάχιστον να εκφέρει την γνώμη της για το αγόρι της κόρης της ή το κορίτσι του γιου της, αλλά μπορεί να πει τι σκέφτεται και για τους άλλους γονείς, ειδικά αν τους γνωρίσει. Μπορεί λοιπόν οι γονείς για τον α ή β λόγο να μην εγκρίνουν την σχέση σου, για παράδειγμα να θεωρούν ότι ο άλλος ή η άλλη δεν σου ταιριάζει λόγω οικονομικής ή μορφωτικής κατάστασης, ακόμη και λόγω καταγωγής.
Αν μάλιστα συνήθιζαν από μικρή ηλικία να σου “επιβάλλουν” τι θα κάνεις, πώς θα ζήσεις, τι σπουδές θα κάνεις κι εσύ τους άκουγες, τότε μάλλον θα έχουν πιο μεγάλη απαίτηση από σένα να τους ακούσεις και να τους συμβουλευτείς και σε ότι αφορά την επιλογή του συντρόφου σου. Όπως κι αν έχει, αν βρεθείς αντιμέτωπη-ος με τέτοια κατάσταση ή αν οι γονείς του αγοριού ή της κοπέλας σου, δεις ότι θέλουν να εμπλακούν στην σχέση σας, καλό είναι να θέσεις κάποια όρια εξ΄αρχής.
Αυτό θα το πετύχεις μόνο μιλώντας με τον-την σύντροφό σου, συζητώντας ήρεμα και με λογικά επιχειρήματα το πώς βλέπεις εσύ την όλη κατάσταση, πώς νιώθεις κι αν μιλάμε για μια δυνατή σχέση, με γερά θεμέλια, τότε το λογικό είναι να έχεις το άλλο σου μισό, σύμμαχό σου κι όχι αντίπαλο.