Ένας άνθρωπος όταν ερωτευτεί αληθινά, ή έστω νιώσει κάτι ξεχωριστό και δυνατό, αργά ή γρήγορα θα νιώσει την ανάγκη να του αφιερωθεί σε κάποιο βαθμό, μπορεί και απόλυτα όσο περνάει ο καιρός και νιώθει πιο σίγουρος για τα αισθήματα του.
Όταν όμως δίνεσαι με έναν άνθρωπο, που ξαφνικά, ενώ μέχρι πρότινος σου ήταν ένας άγνωστος, αλλάζουν κάποια πράγματα στη προσωπική και καθημερινή σου ζωή.
Αλλάζεις προτεραιότητες, συνήθειες, μαθαίνεις να μοιράζεσαι πράγματα, στιγμές, να σκέφτεσαι για δύο, να υποχωρείς, να σε νοιάζει η γνώμη και τα συναισθήματα ενός άλλου ανθρώπου πέρα από τον εαυτό σου.
Κι όταν συμβούν όλα αυτά, όταν γίνεις ένα μέσα σε μια σχέση, τότε μπορεί να αρχίσεις, υποσυνείδητα να έχεις κάποιου είδους “απαιτήσεις” από τον/την σύντροφο σου.
Σίγουρα το θέμα σε μια σχέση, είναι να δίνεις γιατί το θες, χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα, αλλά αν βλέπεις ότι εσύ προσφέρεις παραπάνω και αυτό δεν εκτιμάται πάντα πολύ, κάπου θα κουραστείς και συ.
Να ξέρεις όταν είσαι με κάποιον άνθρωπο που τα δίνει όλα για σένα, που δεν έχει κανέναν εγωισμό, τότε αν δεν τον εκτιμήσεις και πάρει την απόφαση να φύγει, αυτή θα είναι οριστική και δεν θα χωράνε ούτε παρακάλια, ούτε τίποτα.