Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει το Wikipedia το ψυχολογικό θρίλερ είναι υποκατηγορία των θρίλερ ταινιών που δίνουν έμφαση στην ασταθή ψυχολογική κατάσταση των ηρώων, μία μαγιά που αποτελεί χρυσή πρώτη ύλη στα χέρια ενός καλού σκηνοθέτη, που άνετα μπορεί με μία τέτοιου είδους ταινία να προκαλέσει πλήθος συναισθημάτων και να μαγνητίσει την προσοχή του θεατή.
Ωστόσο, θα έλεγα ότι ένα ψυχολογικό θρίλερ για να θεωρηθεί άξιος εκπρόσωπος του είδους θα πρέπει εκτός του να απεικονίζει την ψυχολογική ακροβασία ανάμεσα στον εσωτερικό κόσμο και την πραγματικότητα, επιπλέον, και να την προκαλεί. Με άλλα λόγια, ο θεατής πρέπει όχι απλώς να απορροφά την ταινία αλλά και να απορροφιέται ο ίδιος, να μεταφέρεται στο χρονικό και τοπικό πλαίσιο και κυρίως να είναι μέτοχος στο ψυχολογικό υπόβαθρο παρακολουθώντας από πολύ κοντά τις συναισθηματικές τροπές και διαθέσεις, ενίοτε αγνοώντας τη λεπτή γραμμή μεταξύ μύθου και ρεαλισμού.
Με βάση τις παραπάνω σκέψεις δεν είναι λίγες οι ταινίες που καταφέρνουν να ανταποκριθούν πλήρως στον ορισμό του ψυχολογικού θρίλερ με πρώτη και για πολλούς καλύτερη ταινία όλων των εποχών το συγκλονιστικό Se7en με τους Brad Pitt και Morgan Freeman να καταδιώκουν έναν παρανοϊκό δολοφόνο που με τους φόνους του παίρνει εκδίκηση ως ανώτερος κριτής για τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα.
Ένα άλλο αδιαμφισβήτητο αριστούργημα, Η σιωπή των αμνών, παρακολουθεί την προσπάθεια μίας πράκτορα του FBI να πιάσει έναν κατά συρροή δολοφόνο με τη βοήθεια του ιδιοφυούς εγκληματία Dr Hannibal Lecter. Ο Anthony Hopkins δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και προκαλεί ρίγη με τον αδίστακτο χαρακτήρα που κτίζει καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας.
Στο Ρέκβιεμ για ένα όνειρο, από την άλλη, η προσοχή εστιάζεται στις ζωές τεσσάρων ανθρώπων καθένας από τους οποίους παλεύει με το δικό του τρόπο απέναντι στον ίδιο εχθρό, τις εξαρτησιογόνες ουσίες. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό φιλμ που μας υποδεικνύει τέσσερις διαφορετικές εκδοχές τέλους σε ένα αυτοκαταστροφικό ταξίδι χωρίς γυρισμό.
Κλασσικό ψυχολογικό θρίλερ, γνωστό σε όλους είναι επίσης και το Psycho, το ανατριχιαστικό αριστούργημα του Alfred Hitchcock με τον Anthony Perkins να υποδύεται με πρωτοφανή, ασύγκριτο για την εποχή τρόπο τον μυστηριώδη πρωταγωνιστικό χαρακτήρα και με τη σκηνή του ντους να αποτελεί πλέον κινηματογραφικό κλισέ.
Ένα ακόμα θρίλερ που έχει μείνει στην ιστορία είναι και Η λάμψη με τον Jack Nicholson να σκορπίζει chills με το κωμικοτραγικό χαμόγελο του ψυχικά πειραγμένου επιστάτη ενός απομονωμένου ξενοδοχείου. Οι Steven King και Stanley Kubrick ένωσαν δυνάμεις σε αυτή τη μοναδική ταινία και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. Του ίδιου συγγραφέα και το Misery, η ιστορία ενός άτυχου μυθιστορηματογράφου που έπειτα από ένα αυτοκινητιστικό συμβάν έπεσε στα χέρια μιας ψυχοπαθούς φανατικής αναγνώστριάς του. H Kathy Bates δε θα μπορούσε να είναι πιο πειστική στο ρόλο της αδίστακτης Annie.
Το Memento με μία ασυνήθιστη δομή καλεί τον θεατή να προσπαθήσει να λύσει το μυστήριο που κρύβεται πίσω από έναν ασφαλιστή με προβληματική πρόσφατη μνήμη. Η ταινία εκτυλίσσεται από το τέλος προς την αρχή και προτείνεται σε όσους έχουν αρκετή υπομονή και συγκέντρωση να συνδυάσουν τις μπερδεμένες πληροφορίες, ωστόσο, το αναπάντεχο τέλος αποζημιώνει εντυπωσιακά.
Από τις πιο σύγχρονες ταινίες ο πολυβραβευμένος Μαύρος Κύκνος του 2010 αποτελεί σαφώς ένα από τα καλύτερα ψυχολογικά θρίλερ όλων των εποχών με την Natalie Portman ως κλασσική χορεύτρια που αδυνατεί να αντέξει το ψυχολογικό βάρος της σκηνής αλλά και του κάθε άλλο παρά φιλικού χώρου του μπαλέτου και όλα αυτά δοσμένα μέσα από το μουσικό και χορευτικό αριστούργημα του Τσαϊκόφσκι.
Τέλος, την ίδιο χρονιά είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στους κινηματογράφους και το αινιγματικό μυστήριο Shutter Island με τον Leonardo DiCaprio στο ρόλο του αστυνομικού που προσπαθεί να διαλευκάνει ένα φόνο σε ένα νησί που φιλοξενεί μία ψυχιατρική κλινική εγκληματιών.
Επομένως, αν ψάχνετε ένα καλό ψυχολογικό θρίλερ δεν έχετε παρά να διαλέξετε ένα από τα παραπάνω, να πατήσετε το play και να το απολαύσετε!
——–
Χρύσα Γούτα