Οι συνθήκες ζωής και η κοινωνία μας παρουσιάζουν μεγάλες αλλαγές σήμερα σε σχέση με το πώς είχαν τα πράγματα για την προηγούμενη γενιά.
Οι νέοι από 20 μέχρι 30 έχουν άλλες προτεραιότητες, άλλα πιστεύω και γενικά διαφορετικά “θέλω” στη ζωή τους. Έχει παρατηρηθεί και μέσα από αντίστοιχες έρευνες ότι εμείς οι νέοι έχουμε “δημιουργήσει” μια γενιά σεξουαλικά απελευθερωμένη, που κοιτάει την καριέρα ως ένα από τους πρώτους στόχους, και θέλει κυρίως να περνάει καλά με τους φίλους του.
Έχουμε επίσης απλοποιήσει κάπως τις ανθρώπινες σχέσεις στο μυαλό μας, κοιτάμε επιφανειακά το αντίθετο φύλο, δεν θέλουμε να δεθούμε συναισθηματικά με κάποιον άνθρωπο σε ερωτικό επίπεδο και αυτό που δυστυχώς εγώ τουλάχιστον παρατηρώ γύρω μου, ο εγωισμός και ο φόβος επικρατούν.
Ο εγωισμός έχει δημιουργήσει υπερβολικές απαιτήσεις σε άντρες και σε γυναίκες για την ή τον σύντροφο που θα επιλέξουν να έχουν δίπλα τους. Θέλουν στάνταρ να έχει λεφτά, δουλειά, πτυχία (λες και περνάει από συνέντευξη) και επίσης θεωρούν ότι πάντα αυτοί έχουν δίκιο σε ότι συμβεί και ο άλλος ή η άλλη πρέπει να συμβιβάζεται.
Ο φόβος πάλι μας κάνει να είμαστε σε αρκετά μεγάλο βαθμό επιφυλακτικοί με κάποιον ή κάποια που μας πλησιάζει, φοβόμαστε ότι μόλις πάρουν αυτό που θέλουν θα εξαφανιστούν και έτσι δεν δείχνουμε στη αρχή τουλάχιστον τον πραγματικό μας εαυτό.
Πλέον αυτό που κοιτάζουμε είναι οι σπουδές, η δουλειά, τα μεταπτυχιακά, οι φιλίες, η προσωπική διασκέδαση και να κάνουμε πράγματα μόνο και μόνο για μας. Τρέχουμε σχεδόν όλη μέρα από δω και από κει και δεν θέλουμε καν να προσπαθήσουμε σε πολλές περιπτώσεις να αφιερώσουμε χρόνο και συναίσθημα σε κάποιον άνθρωπο.
Φοβόμαστε επιπλέον να δείξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, γιατί υποθέτουμε είτε από μόνοι μας είτε γιατί έχουμε πληγωθεί στο παρελθόν, ότι οι αδυναμίες μας, θα γίνουν η δύναμη στα χέρια μιας γυναίκας ή ενός άντρα και θα τις χρησιμοποιήσει “εναντίον «μας.
Όλες αυτές οι αλλαγές από την μία γενιά στην άλλη ίσως να οφείλεται στον τρόπο που μεγαλώσαμε, αφού πολλοί από μας έγιναν λίγο ή πιο πολύ κακομαθημένοι από τους γονείς μας, είτε από τον ανταγωνισμό που προωθείται από το σχολείο ακόμη.
Μία αλλαγή από τις διάφορες, είναι ότι οι νέοι δεν θέλουμε να παντρευτούμε, με θρησκευτικό τουλάχιστον γάμο. Κι αυτό επειδή θεωρούμε τον θεσμό του γάμου κάτι το αναχρονιστικό, που γίνεται μόνο για τους γονείς. Έτσι συμβαίνει βέβαια και με άλλες παραδόσεις και έθιμα του τόπου μας.
Πιστεύουν πολλοί νέοι ότι αν πάνε κόντρα σε κάθε τι παλιό, είναι πιο μοντέρνοι, είναι πιο φιλελεύθερα πνεύματα και αλλάζουν τον κόσμο κατά κάποιο τρόπο.
Βέβαια υπάρχει και μια μερίδα νέων ανθρώπων που θεωρούν ότι αν υπάρχει θέληση και οι κατάλληλοι βέβαια άνθρωποι γύρω σου μπορείς να συνδυάσεις δουλειά, οικογένεια και φίλους. Όπως επίσης μπορείς να προσαρμόσεις παλιές παραδόσεις στα δικά σου μέτρα και να κάνεις κάτι που θα σε εκφράζει.