Ξέμεινες στην πόλη τώρα το Πάσχα και δεν μπόρεσες να πας στην επαρχία σε κάποιο χωριό; Μην αγχώνεσαι..και στην πόλη μπορείς να περάσεις εξίσου καλά.
Αθηναία από κούνια,που λένε! Εδώ μεγάλωσα, εδώ σπουδάζω. Την λατρεύω την Αθήνα είναι η αλήθεια. Όσο κι αν γκρινιάζω για την ηχορύπανση της, το μετρό της που τρέχεις να το προλάβεις πάντα κι όταν βιάζεσαι αργεί, όταν πας χαλαρά έρχεται πολύ γρήγορα… Και οι τρελοί άνθρωποι της μου αρέσουν, εξάλλου και εγώ μία από αυτούς δεν είμαι;
Κι όποτε φεύγω για κάποιο ταξίδι είτε είναι για μια δύο μερούλες είτε πιο πολύ, αργά ή γρήγορα την αποζητώ την πόλη μου. Τον τόπο μου όπως συνηθίζω να λέω και ας είναι από αλλού οι γονείς μου, όπου κι αν πάω, όσο ωραία και αν είναι, θέλω πάντα να γυρίζω πίσω.
Ας μιλήσουμε όμως για το πως μπορεί να περάσει κανείς ωραία και παραδοσιακά το Πάσχα στην Αθήνα, την ώρα που οι πιο πολλοί φεύγουν για το χωριό τους ή κάποιο νησί.
Η Αθήνα στο κάτω κάτω τι είναι; Ένα μεγάλο χωριό. Βέβαια έχει άπειρα μέρη να πας από θάλασσα μέχρι βουνό και πολλές πάρα πολλές εναλλακτικές να περάσεις ωραία ανάλογα με το τι θες.
Αυτά ακριβώς τα προτερήματά της εκμεταλλευόμαστε και τώρα το Πάσχα όσοι μένουμε πίσω. Και θα σας εκμυστηρευτώ το εξής μυστικό: Για πρώτη φορά στα 23 μου ένιωσα τόσο έντονα το πνεύμα και το νόημα του Πάσχα, που δεν είναι άλλο από την αγάπη. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη πράξη αγάπης από την προσφορά, την ανιδιοτελή προσφορά!
Όταν προσφέρεις σε κάποιον συνάνθρωπο σου αγάπη, χρόνο μαζί του , και γενικά μοιράζεσαι και το κάνεις μόνο και μόνο γιατί το νιώθεις, χωρίς να στο ζητήσει ο άλλος και χωρίς να περιμένεις να πάρεις κάτι πίσω, τότε έχει μεγάλη αξία. Νιώθεις πανέμορφα μετά είτε είσαι αυτός που δίνει, είτε αυτός που παίρνει.
Μεγάλη Τρίτη είδα το φτιάξιμο των πασχαλινών κουλουριών. Μεγάλη Πέμπτη θα βάψουμε τα κόκκινα αυγά.Και είναι ωραίο όλες αυτές τις στιγμές να τις ζεις με ανθρώπους που αγαπάς και νοιάζεσαι. Και ειδικά αν δεν είναι μέλη της οικογένειας, που είναι συνήθως αυτονόητη η μεταξύ σας αγάπη και σχέση. Με τους φίλους, τους κολλητούς μας που θεωρούμε αδέλφια μας ή με τη σχέση μας, όλα αυτά αποκτούν μια άλλη σημασία.
Και παρόλο που ξεμείναμε εδώ όλα θα τα βιώσουμε όπως πρέπει. Και στον επιτάφιο θα πάμε, και στην Ανάσταση με μπόλικα βεγγαλικά που κάνουν την νύχτα να μοιάζει μέρα και τα αβγά μας θα τσουγκρίσουμε, και το αρνί μας θα ψήσουμε αν δεν το σουβλίσουμε!
Και να μην ξεχάσω πως από σχεδόν κάθε μπαλκόνι και σπίτι ακούγονται τέρμα τα παραδοσιακά τραγούδια και τα λαϊκά. Είτε γιατί όλο και κάποιος γονέας, θείος ή παππούς θα θέλει να μας “διδάξει” τα παλιά, είτε και γιατί εμείς της νέας γενιάς μας αρέσει μια φορά το χρόνο να τιμάμε τα έθιμα μας.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ λοιπόν να έχουμε όλοι μας, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και να μοιράσουμε απλόχερα χαμόγελα και αγάπη σε όλους δίπλα μας!!