Ποια είναι τα επόμενα μεγάλα ονόματα του σύγχρονου χορού; Το ανατρεπτικό φεστιβάλ νέων χορογράφων της Στέγης επιστρέφει για 11η χρονιά και βάζει τη μουσική στο τέρμα. Το Onassis Dance Days 2024 – ODD με πιο πυκνό πρόγραμμα στο τριήμερο από τις 23 έως τις 25 Φεβρουαρίου χορεύει μετά μουσικής, δίνοντας στον ήχο το προβάδισμα και απογειώνοντας την έννοια του sound design, με τη νέα γενιά Ελλήνων χορογράφων να καταλαμβάνει τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση λίγο πριν ή μετά τη στιγμή που τους ανακαλύπτει η ευρωπαϊκή σκηνή.
Όπως και πέρυσι, το ODD 2024 συστήνει παράλληλα στο ελληνικό κοινό ένα διεθνές όνομα που φιγουράρει σε όλα τα σπουδαία φεστιβάλ της Ευρώπης. Η Βελγίδα εικαστικός Miet Warlop με το “One Song”, μια εκστατική περφόρμανς χορού που είναι συγχρόνως ζωντανή συναυλία και αθλητικός μαραθώνιος, θριάμβευσε στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, περιοδεύει διεθνώς και εμφανίζεται με τους ακαταπόνητους χορευτές της στις 24 και 25 Φεβρουαρίου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης. Το ODD, όπως κάθε χρόνο, ρίχνει φως στους Έλληνες χορογράφους που ήδη παρελαύνουν στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ ή θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια. Φέτος, επανασυστήνει την πιο ανερχόμενη Ελληνίδα χορογράφο, Ιωάννα Παρασκευοπούλου, που απέσπασε πέρυσι τη διάκριση του διεθνούς δικτύου Aerowaves, παρουσιάζοντας δύο ηχοκινητικά έργα της: το βραβευμένο “MOS” (24 Φεβρουαρίου – 3 Μαρτίου) που παρουσιάστηκε πρώτη φορά πρόπερσι στο ODD και το νέο της και άκρως προσωπικό πρότζεκτ “All of My Love” (24 Φεβρουαρίου – 3 Μαρτίου), σε παγκόσμια πρεμιέρα, το οποίο τραγουδάει ήδη από τον τίτλο, κλείνοντας το μάτι σε όσους και όσες κάποτε χόρεψαν το άσμα ασμάτων των Led Zeppelin. Και οι δύο παραγωγές της Παρασκευοπούλου ανοίγουν στο φεστιβάλ και συνεχίζονται για μία ακόμα εβδομάδα, έως τις 3 Μαρτίου.
Τρία ακόμη νέα έργα, που προέκυψαν από το πρόσφατο ανοιχτό κάλεσμα της Στέγης (NEXT OPEN CALL), κάνουν πρεμιέρα (23 έως 25 Φεβρουαρίου), με τους ερμηνευτές τους να ιδρώνουν τις φανέλες τους σαν αληθινοί ροκ σταρ, έχοντας στο πλευρό τους –αντί για προπονητές– τους μουσικούς συνεργάτες τους. Η σκηνή μετατρέπεται σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο συναυλιακό mosh pit και η άναρχη κίνηση του πλήθους γίνεται χορός (“Slamming work in progress” της Ξένιας Κογχυλάκη, με τον Γιώργο Πούλιο στη μουσική). Μια κρίση πανικού γίνεται η αφορμή για να φτιαχτεί ένα περιβάλλον εξομολογητικού group therapy μέσα στους ηλεκτρονικούς ήχους της rave κουλτούρας (“We all need therapy” του Πάνου Μαλακτού σε συνεργασία με τον Die Arkitekt). Τέλος, ένα γυναικείο σώμα τρέχει κάτω από το αδυσώπητο σφυροκόπημα του ήχου και του χρόνου πάνω σε έναν κυλιόμενο διάδρομο γυμναστικής (“RUNWAY” της Χριστιάνας Κοσιάρη με τον Jan Van Angelopoulos στον σχεδιασμό του ήχου).
Παράλληλα το ODD περιλαμβάνει ένα αξιοσημείωτο παράλληλο πρόγραμμα. Εκτός από τον σπουδαίο χορογράφο, εικαστικό καλλιτέχνη και επιμελητή, Christian Rizzo, που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά συμμετέχει στο φεστιβάλ σε ρόλο μέντορα των ελλήνων χορογράφων, ακολουθεί μια σειρά από αξιοσημείωτες στιγμές.
Στις 23 Φεβρουαρίου, θα κάνει masterclass o Damien Jalet, o εικονοκλάστης χορογράφος και χορευτής, με τις μνημειώδεις χορογραφίες, που λειτουργούν ως εικαστικές εγκαταστάσεις – από το “Skid”, στο οποίο οι 17 περφόρμερ αψηφούν τη βαρύτητα χορεύοντας πάνω σε μια επικλινή πλατφόρμα δέκα μέτρων, έως το εμβληματικό “Chiroptera”, στην πρόσοψη της Opéra Garnier του Παρισιού, με τη συμμετοχή 154 χορευτών. Χορογράφος της Madonna, των ταινιών “Suspiria” του Luca Guadagnino και “Anima” του Paul Thomas Anderson και συνεργάτης καλλιτεχνών όπως ο JR, o Thom Yorke, η Marina Abramović και η Iris van Herpen, στο masterclass που θα δώσει στη Στέγη, θα εστιάσει στη δημιουργική συνεργασία του με συνθέτες όπως οι Fennesz, Tim Hecker, Ryuichi Sakamoto, Thomas Bangalter και Thom Yorke.
Στις 24 Φεβρουαρίου από τις 22:30 και μετά, η Miet Warlop και οι συντελεστές του “One Song” καταλαμβάνουν τα decks του κεντρικού φουαγιέ της Στέγης για ένα ODD πάρτυ με ελεύθερη είσοδο.
Aπό τις 26 Φεβρουαρίου στις 12:00 μ.μ.θα πρoβάλλεται χωρίς χρονικό περιορισμό στο Onassis Channel στο YouTube, η πρώτη ταινία μικρού μήκους του χορευτή και χορογράφου Γιάννη Νικολαΐδη, “CABIN 9” (12΄, 2022), σε sound-design του Μανώλη Μανουσάκη και παραγωγή της Shampoo films, ένα DIY, χειροποίητο, φιλμ επιστημονικής φαντασίας.
Τέλος, το Σάββατο 2 Μαρτίου, η παράσταση “MOS” της Ιωάννας Παρασκευοπούλου παρουσιάζεται με υπέρτιτλους για κωφά και βαρήκοα άτομα και ακουστική περιγραφή για άτομα με οπτική βλάβη.
Συντελεστές
Επιμελητική Κατεύθυνση: Αφροδίτη Παναγιωτάκου
Σχεδιασμός & Επιμέλεια: Ιλειάνα Δημάδη, Κωνσταντίνος Τζάθας
Guest Mentors: Damien Jalet, Christian Rizzo, Χρήστος Πολυμενάκος
Επικεφαλής Παραγωγής: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος
Οργάνωση Παραγωγής: Χριστίνα Πιτούλη, Δέσποινα Σιφνιάδου, Δήμητρα Χατζηχαραλάμπους
Εκτέλεση Παραγωγής: Δήμητρα Μπουζάνη, Ιουλία Σταμούλη, Δανάη Γιαννακοπούλου, Μαριάννα Αντζουλάτου
Τεχνικός Διευθυντής: Αντώνης Κόκκορης
Αναπληρωτής Τεχνικός Διευθυντής: Γιάννης Ντόβας
Stage Managers: Μελίνα Λορκίδη, Κατερίνα Κώτσου, Ναταλία Βορριά, Ευγενία Δελιαλή
Ανάθεση – παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Διαβάστε περισσότερα για τις παραστάσεις
OneSong | MietWarlop
24 & 25 Φεβρουαρίου | Κεντρική Σκηνή | 21:30
Σύγχρονος χορός, αθλητικός μαραθώνιος ή συναυλία; Δεκαπέντε μουσικοί-αθλητές, σε μια χορογραφημένη συναυλία, παίζουν το ίδιο τραγούδι, κάθε φορά αλλιώς, μα πάντα με αμείωτη ένταση. Νιώθεις το σώμα σου να κουνιέται στον ρυθμό;
«Εκστατικό. Απογειωτικό. Ξεκαρδιστικό. Ό,τι πιο συγκινητικό». Αυτά τα σχόλια συνοδεύουν το “One Song”, την παράσταση-αποκάλυψη του Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2022, που έκτοτε περιοδεύει διεθνώς. Όλα ξεκίνησαν όταν το φλαμανδικό θέατρο NTGent προσκάλεσε τη Βελγίδα εικαστικό και δημιουργό περφόρμανς Miet Warlop να απαντήσει στο ερώτημα: «Ποια είναι η ιστορία σου ως δημιουργού στο θέατρο;» Κι εκείνη χορογράφησε έναν αλλόκοτο ύμνο στη ζωή, ξορκίζοντας προσωπικούς και συλλογικούς δαίμονες, αποτίνοντας έναν φόρο τιμής στον εκλιπόντα αδερφό της και δοξάζοντας την «ανθρώπινη κατάσταση» στο ιδρωμένο μεγαλείο της.
“Run… run for your life till you die/ ‘Till I die/ ‘Till we all die” («Τρέχε… τρέχε να σωθείς μέχρι να πεθάνεις/ Μέχρι να πεθάνω/ Μέχρι όλοι να πεθάνουμε»). Αυτό μας παρακινεί να κάνουμε, ξανά και ξανά, ο τραγουδιστής της μπάντας του “One Song”, ενώ ασθμαίνει πάνω στον κυλιόμενο διάδρομο απ’ όπου δίνει το ρεσιτάλ του. Σε αυτή την παράσταση, το βασικό ανσάμπλ χορευτών είναι μια ιδιόρρυθμη μπάντα: μουσικοί που παίζουν βιολί ισορροπώντας πάνω σε μια δοκό, που κάνουν κάμψεις όποτε χρειάζεται να αγγίξουν μια χορδή στο μπάσο, που πάνε μπρος πίσω για να παίξουν τα κρουστά ή επιχειρούν μικρά άλματα για να ακουμπήσουν τα πλήκτρα του keyboard. Ένα και μόνο τραγούδι παίζουν. Ξανά και ξανά. Σε άλλο τέμπο κάθε φορά, μα πάντα με αμείωτο πάθος και ένταση. Μια χορογραφημένη στην εντέλεια συναυλία εκτυλίσσεται ενώπιόν μας για χάρη ενός και μόνο τραγουδιού, το οποίο σταδιακά, με την επανάληψη, αποκτά την αίγλη ύμνου: γίνεται η πρωταρχική μας κραυγή.
«Πώς θα ήταν αν ο Philip Glass διεύθυνε τους Ramones;» σημειώνει ρητορικά για το “One Song” ένα δημοσίευμα. Πράγματι, ισορροπώντας στα όρια του αβανγκάρντ χάπενινιγκ και της ροκ συναυλίας, το “One Song” λειτουργεί σαν ένα σαγηνευτικό τελετουργικό για τον αποχαιρετισμό, τη ζωή και τον θάνατο, την ελπίδα και την αναγέννηση. Μέσα από τραγουδιστά κείμενα, στιγμιότυπα γυμναστηρίου, οξυγόνο και ιδρώτα, στιγμές εξάντλησης και χειρονομίες απαντοχής, επικαλούνται την «ανθρώπινη κατάστασή μας». Ξανά και ξανά, κάποια από τις μαζορέτες και τους φαν τους ή η ηλικιωμένη προπονήτριά τους ορθώνεται για να τους εξωθήσει για ακόμη μια φορά στα όριά τους. Κι εκείνοι θα αψηφήσουντον χρόνο και θα υπερβούν τους εαυτούς τους, καλώντας μας να κάνουμε το ίδιο.
Tο Σάββατο 24 Φεβρουαρίου από τις 22:30 και μετά, το ODD κάνει πάρτι στο φουαγιέ του ισογείου με τη Miet Warlop και τους συντελεστές του “One Song” στην επιλογή της μουσικής. Με ελεύθερη είσοδο.
Συντελεστές
Με τους/τις: Simon Beeckaert, Elisabeth Klinck, Willem Lenaerts/Gilles Vandecaveye-Pinoy, Milan Schudel, Melvin Slabbinck, Joppe Tanghe, Karin Tanghe, Wietse Tanghe και Stanislas Bruynseels, Rint Dens, Judith Engelen, Marius Lefever, Luka Mariën, Flora Van Canneyt, Max Colonne
Κείμενο: Miet Warlop, με σύμβουλο τον Jeroen Olyslaegers
Σύλληψη, Σκηνοθεσία & Σκηνογραφία: Miet Warlop
Μουσική: Maarten Van Cauwenberghe μαζί με όλους
Ενδυματολόγος: Carol Piron & Filles à Papa
Σχεδιασμός Φωτισμών: Dennis Diels
Δραματουργία: Giacomo Bisordi
Βοηθός στη Δραματουργία: Kaatje De Geest
Μετάφραση Στίχων: Erik Borgman
Διεύθυνση Παραγωγής: Greet Prové
Τεχνική Παραγωγή & Διεύθυνση Σκηνής: Oliver Houttekiet, Patrick Vanderhaegen
Διεύθυνση Περιοδείας: Carla Beeckmans
Τεχνικοί: Flup Beys, Dietrich Lerooij, Gilles Roosen, Bart Van Hoydonck, Raf Willems, Laurent Ysebaert, Pieter Kinoli, Bart Vincent, John Hellinx, Jurgen Techel, Laura Vayssier
Κατασκευή σκηνικών εξαρτημάτων & κοστουμιών: Ateliers NTGent
Ευχαριστίες: Kris Auman, Imran Alam, Barbara Vackier, Jasper Houttekiet, οικογένεια της Warlop, Rossana Miele, Lotte Van Craeynest, Christel Simons, Patrick Vanderhaegen, Diana Campbell Betancourt, Jarne Van Loon
Παραγωγή: NTGent, Miet Warlop / Irene Wool vzw
Συμπαραγωγή: Festival d’Avignon (Αβινιόν), DeSingel (Αμβέρσα), Tandem Scène Nationale (Αράς-Ντουέ, Γαλλία), Théâtre Dijon Bourgogne Centre dramatique national (Ντιζόν, Γαλλία), HAU – Hebbel am Ufer (Βερολίνο), La Comédie de Valence – Centre dramatique national Drôme-Ardèche (Βαλάνς, Γαλλία), Teatre Lliure (Βαρκελώνη)
Με την υποστήριξη της: Περιφερειακής Κυβέρνησης της Φλάνδρας, του Δήμου της Γάνδης και του προγράμματος Φορολογικών Απαλλαγών της Βελγικής Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης
Με τη βοήθεια της: Frans Brood Productions
https://www.onassis.org/el/whats-on/one-song-miet-warlop
Συντελεστές
Χορογράφος & Ερμηνεύτρια: Χριστιάνα Κοσιάρη
Δραματουργός: Δήμητρα Μητροπούλου
Βοηθός Χορογράφου: Κατερίνα Φώτη
Μουσική Σύνθεση & Ερμηνεία: Jan Van Angelopoulos
Επιμέλεια Σκηνογραφίας: Ευαγγελία Θεριανού
Ενδυματολόγος: 2WO+1NE=2
Σχεδιασμός Φωτισμών: Λάμπρος Παπούλιας
Οργάνωση & Εκτέλεση Παραγωγής: TooFarEast
Παραγωγή Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση
Ειδικές ευχαριστίες: Olivier Dubois, Christian Rizzo, Χρήστος Πολυμενάκος – Body/Word Performance Writing Mentoring, Βαγγέλης Μούντριχας, Χρήστος Χριστόπουλος, Ιωάννα Παπακώστα, Πηνελόπη Κουφοπούλου, Μαρία-Αγγέλα Κατσικαλή Κοσιάρη, Αναστασία Τσοπελάκη, Παύλος Χριστόφορος Σινιγάλιας
Υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-dance-days-2024/runway-christiana-kosiari
We All Need Therapy | Πάνος Μαλακτός
23 – 25 Φεβρουαρίου | Στο -1 της Στέγης | Παρασκευή & Κυριακή 18:00, Σάββατο 19:30
Κατάλληλο για ηλικίες 16+
Διάρκεια: 40 λεπτά
Μια εξομολόγηση κρίσης πανικού παίρνει τη μορφή δημόσιας ψυχοθεραπείας, στα όρια μεταξύ χορού, παράστασης, θεάτρου, rave, εξομολόγησης και ομαδικής θεραπείας.
«Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με την ψυχοθεραπεία. Ούτε πίστευα ότι υπάρχουν κρίσεις πανικού. Μέχρι που μου συνέβη» δηλώνει ο Κύπριος χορογράφος και περφόρμερ, προ(σ)καλώντας μας σε ένα άκρως εξομολογητικό “rave as therapy happening”, με τον ίδιο και τον μουσικό Die Arkitekt ζωντανά στη σκηνή.
Χορευτής στο μόνιμο ανσάμπλ της διεθνώς φημισμένης ομάδας χοροθεάτρου Peeping Tom, ο Πάνος Μαλακτός που έχει δώσει δείγμα δουλειάς του στη Στέγη προ διετίας, χορογραφώντας την παράσταση “We are in the army now” του Ηλία Αδάμ, παρουσιάζει τώρα για πρώτη φορά δικό του έργο, στο πλαίσιο του Onassis Dance Days.
Με άξονα τη δαιδαλώδη θεματική της ψυχικής υγείας, δημιουργεί αυτό το έργο αντλώντας έμπνευση από το προσωπικό ταξίδι του μέσα από το τραύμα, την αποδοχή και τη θεραπεία. Όπως η ζωή, έτσι και το “We All Need Therapy” είναι μια συνθήκη διασκέδασης, παραδοχής, (αυτο)φροντίδας, στρες, αλλά και μοιράσματος. Για αυτό το νέο έργο, ο περφόρμερ βυθίζεται στο μουσικό σύμπαν του Die Arkitekt, αναζητώντας ειρήνη και εκτόνωση στα πιο σκοτεινά χρώματα. Ο Πάνος Μαλακτός και ο Die Arkitekt συνυπάρχουν στη σκηνή για να επιβεβαιώσουν αλλά και να αμφισβητήσουν αυτήν την τολμηρή δήλωση: Όλοι χρειαζόμαστε θεραπεία – WE ALL NEED THERAPY.
Θολώνοντας τα όρια μεταξύ χορού, παράστασης, θεάτρου, rave, εξομολόγησης και ομαδικής θεραπείας, το έργο εμπλέκει το κοινό, έτσι ώστε ο κάθε θεατής να νιώσει ελεύθερος να μοιραστεί (προαιρετικά) τη δική του ιστορία. Μια πολυδιάστατη, επιτελεστική, απρόβλεπτη εμπειρία που εξερευνά τα τρίσβαθα των ανθρώπινων συναισθημάτων, εκθέτοντας τον θεατή στην ωμότητα της Δυτικής σύγχρονης ανθρώπινης κατάστασης.
Συντελεστές
Χορογραφία: Πάνος Μαλακτός
Ερμηνεύουν: Πάνος Μαλακτός και Die Arkitekt
Μουσική Παραγωγή: Die Arkitekt
Δραματουργία: Ody Icons
Φωτισμοί: Βασίλης Πετεινάρης
Κοστούμια: Ορέστης Λαζούρας
Διεύθυνση Παραγωγής: TooFarEast
Συμπαραγωγή με την: Πλατφόρμα Χορογραφίας Κύπρου
Παραγωγή Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση
Body/Word Performance Writing Mentoring: Χρήστος Πολυμενάκος
Υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-dance-days-2024/we-all-need-therapy-panos-malactos
Slamming (work in progress) | Ξένια Κογχυλάκη
23 – 25 Φεβρουαρίου | Στο -1 της Στέγης | Παρασκευή & Κυριακή 19:30, Σάββατο 18:00
Μια ιδρωμένη ιεροτελεστία. Μια παράσταση χορού πάνω στην άναρχη και βουτηγμένη στην αδρεναλίνη συμπεριφορά του πλήθους μιας ροκ/πανκ συναυλίας. Αναζητώντας τη ριζοσπαστική ζωντάνια και τους αόρατους κανόνες αλληλεγγύης που τη συνοδεύουν.
Έχοντας ως βάση της τόσο την Αθήνα όσο και το Βερολίνο, η Ξένια Κογχυλάκη βρίσκεται ήδη σε τροχιά εξωστρέφειας ύστερα από το έργο της “Bang Bang Bodies”, που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Tanztage του Βερολίνου και παρουσιάστηκε επίσης στο πλαίσιο του Onassis Dance Days 2023. Στο νέο της έργο, “Slamming (work in progress)”, σε οργανική συνέχεια με την προηγούμενη δουλειά της που είχε στο επίκεντρό της το headbanging, καταπιάνεται και πάλι με τις χορογραφικές προεκτάσεις του συναυλιακού πλήθους, έχοντας επί σκηνής την ίδια και δύο ακόμη περφόρμερ.
Οι τρεις τους δεσμεύονται σε μια κοινή συμφωνία: έναν τελετουργικό χορό με αφετηρία το slamming. Μεταμορφώνουν στη σκηνή πρακτικές του mosh pit (του χώρου μιας συναυλίας ακριβώς μπροστά από τη σκηνή), ταλαντευόμενοι μεταξύ οργής και απαλότητας, ωμότητας και εμπιστοσύνης, πόνου και ευχαρίστησης, βίας και τρυφερότητας, εξερευνώντας αυτές τις ποιότητες όχι ως δίπολα αλλά ως αλληλένδετα στοιχεία μιας ιδιότυπης μορφής χορού. Το κοινό «βλέπει» τον ιδρώτα να στάζει, τις αναπνοές να εντείνονται, τις καρδιές να χτυπούν δυνατά, ενώ οι τρεις περφόρμερ είναι ολόψυχα παγιδευμένοι σε ένα pit.
Tο νέο χορογραφικό τρίο της Ξένιας Κογχυλάκη αναζητά τις συναισθηματικές αποχρώσεις στο επιθετικό πλήθος, ανασυγκροτώντας ένα συλλογικό τελετουργικό που κρύβεται πίσω από μια φαινομενική οργή. Το “Slamming (work in progress)” προσεγγίζει τους χορούς του πλήθους, όχι ως κάτι που πρέπει να αποκρυπτογραφηθεί, αλλά ως τόπους εμπειρίας, ερευνώντας τη σημασία της συλλογικής κίνησης ως πρακτική αντίστασης.
Συντελεστές
Συντελεστές
Ιδέα, Χορογραφία: Ξένια Κογχυλάκη
Ερμηνεία/ Συνδημιουργία: Ειρήνη Γεωργίου, Ξένια Κογχυλάκη, Noumissa Sidibé
Μουσική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος
Σχεδιασμός φωτισμού: Νύσος Βασιλόπουλος
Βοηθός χορογράφου: Νώντας Δαμόπουλος
Δραματουργική υποστήριξη: André Uerba
Καλλιτεχνική Συμβολή: Έλενα Νοβάκοβιτς
Styling: Μαριάνθη Χατζηκίδη
Υπεύθυνη παραγωγής: Όλγα Τσατσούλη
Εκτέλεση παραγωγής: howtomakeyourlifeharder
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.