Μέρος διδακτορικής διατριβής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό.
Ειδικότερα, το έγκριτο περιοδικό Sustainability που αφορά τις περιβαλλοντικές επιστήμες με συντελεστή βαρύτητας 3.9 (Impact Factor = 3.9), επέλεξε στο Τεύχος 7 του Τόμου 16 για τον Απρίλιο του 2024 (https://www.mdpi.com/2071-1050/16/7 ) να κοσμήσει το εξώφυλλό του με τμήμα από τη Διδακτορική Διατριβή της κ. Νικολέτας Ελευθεριάδου, Υποψηφίας Διδάκτορα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η συγκεκριμένη εργασία διεξάγεται υπό την επίβλεψη του κ. Νικολάου Καβαλλιεράτου, Αναπληρωτή Καθηγητή στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Η Διδακτορική Διατριβή με τίτλο: Εκτίμηση της τροφικής εξειδικεύσεως των Neoleucopis spp. έναντι του Marchalina hellenica, { “Assessing the prey specificity of Neoleucopis spp. against Marchalina hellenica”, υπό Nikoleta Eleftheriadou, Nickolas G. Kavallieratos, Chrisovalantis Malesios, M. Lukas Seehausen, Marc Kenis, Greg Lefoe, Umar Lubanga and Dimitrios N. Avtzis, 2023, Sustainability 16 (7): 2756}, επιλέχθηκε μεταξύ των 496 εργασιών, οι οποίες δημοσιεύονται στο τρέχον τεύχος του περιοδικού (https://www.mdpi.com/2071-1050/16/7/2756). H μελέτη διερευνά την πολύπλοκη δυναμική του εισβλητικού κοκκοειδούς εντόμου Marchalina hellenica Gennadius (Hemiptera: Marchalinidae) και των φυσικών εχθρών του στο φυσικό ενδιαίτημά τους. Το Marchalina hellenica είναι ένα μελιτογόνο έντομο το οποίο υπάρχει στην Ελλάδα και την Τουρκία χωρίς να αποτελεί απειλή. Ωστόσο, έχει εισβάλει στην Ιταλία, την Κροατία και την Αυστραλία, όπου προκαλεί μεγάλη ζημιά στα πεύκα.
Η σημαντικότητα της εργασίας αφορά την ανακάλυψη ενός νέου είδους εντόμου στην επιστήμη, συγγενικό του Neoleucopis kartliana. Το νέο αυτό είδος είναι επίσης θηρευτής του Marchalina hellenica και ονομάστηκε προσωρινώς Neoleucopis n. sp. B. Επιπλέον, όσον αφορά την εφαρμογή της βιολογικής καταπολεμήσεως του Marchalina hellenica δεν αρκεί μόνο ο εντοπισμός των φυσικών εχθρών του. Ένα από τα βασικότερα πειράματα τα οποία είναι απαραίτητο να διεξαχθούν είναι η τροφική εξειδίκευση των δύο θηρευτών (Neoleucopis kartliana και Neoleucopis n. sp. B), ώστε να εκτιμηθεί η πιθανότητα της υπάρξεως παράπλευρων απωλειών με την εκ προθέσεως εισαγωγή τους σε ένα νέο περιβάλλον. Μέσα από τον ενδελεχή πειραματισμό, εξετάστηκε εάν οι δύο θηρευτές θα επέλεγαν να τραφούν μόνο με το έντομο-στόχο (Marchalina hellenica) ή και με ένα έντομο μη-στόχο (Icerya purchasi).
Τελικά, αποδείχθηκε ότι τα δύο είδη θηρευτών προτιμούν να τρέφονται και να επιβιώνουν καλύτερα όταν τρέφονται με το έντομο-στόχο (Marchalina hellenica) σε σχέση με το έντομο μη-στόχο (Icerya purchasi). Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης καταδεικνύουν ότι τα δύο είδη θηρευτών θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την βιολογική καταπολέμηση του Marchalina hellenica στις περιοχές στις οποίες έχει εισβάλλει, ώστε να προστατευτεί το απειλούμενο δασικό οικοσύστημα.