Το πάρτυ θα αρχίσει στην Αθήνα στις 20 Ιουλίου στην Τεχνόπολη με τους φλογερούς και αεικίνητους Les Negresses Vertes, την έξαλλη και συνάμα τόσο τρυφερή μουσική μπάντα από τις εργατικές συνοικίες του Παρισιού, που εδώ και τριάντα σχεδόν χρόνια ξεσηκώνουν το κοινό με τη ζωντάνια και την αστείρευτη δύναμή τους.
Οι Les Negresses Vertes μαζί με τους Mano Negra (Manu Chao) είναι διαβόητοι γιατί είναι οι πρώτοι που έπαιξαν alternative punk rock στη μητρική τους γλώσσα. Διαδηλώνουν το γαλλικό, μεσογειακό τους ταπεραμέντο σε κάθε τους στιγμή. Τίποτα λιγότερο!
Οι Les Negresses Vertes είναι μια ιδιαίτερη μουσική περίπτωση. Είναι ένας κόσμος πολύχρωμος και φιλόξενος. Η μουσική τους είναι μια μίξη από alternative punk rock με ethnic ρυθμικά στοιχεία, fusion-rock, rai, flamenco, latin, polka, reggae και ska επιρροές, συνδυάζει ακορντεόν και κιθάρα, ενώ το συμπεριληπτικό τους ύφος ξεχειλίζει από ενέργεια και δυναμισμό! «Φανταστείτε την Edith Piaf να τζαμάρει με τους Pogues παίζοντας κάποιο είδος Latin μουσικής, χωρίς να παίρνουν τους εαυτούς τους στα σοβαρά αλλά να το διασκεδάζουν ιδιαίτερα, αυτοί είναι οι Les Negresses Vertes» όπως δήλωσε ο ραδιοφωνικός παραγωγός του BBC και μέλος της EBU και διευθυντής του Euroradio Eurosonic, Laurent Marceau.
Οι Les Negresses Vertes δημιουργήθηκαν τον Σεπτέμβρη του 1987. Ο τραγουδιστής και στιχουργός τους Noel «Helno» Rota και ο δίδυμος αδελφός του Thierry Rota ήταν μέλη του alternative rock συγκροτήματος Bérurier Noir. O Αλγερινός κιθαρίστας Stefane Μellino επισκεύαζε δίχτυα για να ζει και έπαιζε με διάφορα πανκ γκρουπ ενώ ο ακορντεονίστας Matthias Canavese ήταν ακροβάτης στο εμβληματικό τσίρκο Zingaro. Τα άλλα μέλη τους Mathias, Paulo και Gaby ήταν προηγουμένως μέλη της punk μπάντας Les Maîtres.
Όλοι μαζί συναντήθηκαν στις εργατικές γειτονιές της γαλλικής μητρόπολης, στο Παρίσι και συγκεκριμένα στην Rue de l’ Ourcq καθώς σύχναζαν στα ίδια bar και nightclubs. Τότε ήταν που αποφάσισαν να σχηματίσουν τους Les Negresses Vertes. Και για να το καταφέρουν αποφάσισαν να μάθουν να παίζουν μουσική. Κιθάρες, πιάνο, μπάσο, τρομπέτα, τρομπόνι, ακορντεόν, ντραμς. Και εγένετο Les Negresses Vertes. To όνομα του συγκροτήματος έχει τη δική του μυθολογία, προέκυψε έπειτα από έναν καυγά που σημειώθηκε σε μια εκδήλωση στην οποία βρίσκονταν. Καθώς είχαν βάψει τα μαλλιά τους πράσινα και χόρευαν με τρόπο που κάποιοι παρευρισκόμενοι θεώρησαν προσβλητικό, η ασφάλεια του χώρου τους απομάκρυνε κακήν κακώς φωνάζοντάς τους «Φύγετε από εδώ, Πράσινες Νέγρες!». Όμως, τα μέλη της μπάντας αντί να προσβληθούν, βρήκαν ιδιαίτερα αστεία την προσβολή αυτή και μάλιστα την υιοθέτησαν ως την ονομασία του συγκροτήματός τους.
Αυτό δείχνει και τι πραγματικά είναι οι Les Negresses Vertes, γεμάτοι ανεστραμμένο χιούμορ σε μια συμβατική πραγματικότητα. Πολύχρωμοι και πολυσήμαντοι οι Les Negresses Vertes ταρακουνούν ένα μονοσήμαντο κόσμο. Φτιάχνουν δικούς τους κώδικες, ελεύθερους και απροσδόκητους, μιλούν αντισυμβατικά όπως αντισυμβατικό είναι γενικότερα όλο το στήσιμό τους.
Το 1988, σε μια εποχή που το alternative rock μεσουρανούσε, οι Les Négresses Vertes κυκλοφορούν το «Mlah». Που στην αραβική slang σημαίνει ότι όλα πάνε καλά. Πανκ διάθεση, απείθαρχα ρεφρέν, αναμεμειγμένα με ρυθμούς αλγερινής rai, ska-soul χάλκινα και φλαμένκο, και πάνω από όλα ζεστή, «γαλλική» ποιότητα. Σπάνια ένα ντεμπούτο αποκαλύπτει τέτοια μουσική και ποιητική ωριμότητα. Το κλασσικό πλέον album τους ξεκινά με ένα valse, για να εξελιχθεί σε έναν ηχητικό καταιγισμό, με το post -punk, μανιφέστο, το θρυλικό πλέον, «Zobi la mouche», και το πανηγύρι να συνεχιστεί με το «Voila l’été», το «Sous le soleil de bodega» και το «Face à la mer»!
Την ίδια περίοδο, συμμετέχουν στις συλλογές «Red Hot & Blue» (με το «I Love Paris», το μόνο κομμάτι τους στην αγγλική γλώσσα) και «The Last Temptation of Elvis» καθώς και στο soundtrack της ταινίας «Dick Tracy» έπειτα από απαίτηση της ίδιας της Madonna, η οποία δήλωνε ήδη ενθουσιασμένη fan τους.
Είναι η εποχή που διασχίζουν το στενό της Μάγχης και δίνουν τις πρώτες τους συναυλίες επί Βρετανικού εδάφους. Το ξέφρενο θεατρικό show τους και ο ιδιαίτερος ροκ ήχος τους γοήτευσε το δύσκολο βρετανικό κοινό. Η βραχνή φωνή του Helno, το ακορντεόν του Mathias, η κιθάρα του Mellino, το μπάσο του Paulo, το τρομπόνι του Abraham και τα ντραμς του Zeze, αρχίζουν να κατακλύζουν τα clubs του Λονδίνου. Το μεσογειακό αεράκι των Les Negresses Vertes δρόσισε την πόλη. Φυσικό επακόλουθο ήταν η συμμετοχή τους στο Reading Festival του 1989 και στο Womad Festival.
Το 1991 το δεύτερο άλμπουμ τους, «Famille nombreuse» κυκλοφορεί, με παραγωγό τον Clive Martin (Sting). Οι μεσογειακές μουσικές διασταυρώνονται με την αστική ποίηση και την πανκ διάθεση. Και αποφασίζουν η πρώτη παρουσίαση του δίσκου να γίνει στην Βηρυτό του ταραγμένου Λίβανου. Ήταν η πρώτη συναυλία που δόθηκε στη χώρα αυτή μετά το ξέσπασμα του εμφύλιου πολέμου το 1975. Ο μηντιακός αντίκτυπος μεγάλος και το ηθικό των Les Negresses Vertes ανεβασμένο. Δύο συναυλίες στο Παρισινό Olympia και συναυλίες σε όλη την Ευρώπη ακολουθούν. Η καταξίωση έχει ξεκινήσει.
Και εκείνη τη στιγμή, το 1993, μετά από δύο χρόνια που ασταμάτητα περιοδεύουν και γράφουν μουσική, έρχεται ο τραγικός χαμός του Helno. Μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία του συγκροτήματος. Μπορεί να έχασαν την ποιητική punk φωνή τους αλλά δε βουβάθηκαν. Οι Les Negresses Vertes κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους και να συνεχίσουν, εξερευνώντας πρωτότυπες μουσικές κατευθύνσεις και αναζητώντας νέες συνεργασίες.
Έτσι, τo 1993 κυκλοφορούν το «10 Remixes (87-93)» το οποίο περιλαμβάνει τα καταπληκτικά remixes των «Zobi La Mouche» του William Orbit και «Face A La Mer» των Massive Attack καθώς και την επανηχογράφηση του «200 Ans D’ Hypocrisie» (το πρώτο, σκληροπυρηνικό πανκ σίνγκλ που έβγαλαν), στη μνήμη του αδικοχαμένου Helno. Ακολουθούν τα album «Zig-Zague», o διπλός live δίσκος «Green Bus» και το «Trabendo» με τον Howie B και το ηλεκτρονικό του μουσικό σύμπαν, να αναλαμβάνει την παραγωγή. Το 2001 κυκλοφορούν το «Acoustic Clubbing» το οποίο αποτελείται από επανεκτελέσεις κλασσικών κομματιών τους σε πιο «ακουστικές» φόρμες.
Τώρα, μετά από σχεδόν 20 χρόνια οι Les Negresses Vertes ξαναπαίρνουν τους δρόμους. Σε μια γιορταστική επανένωση! Γιορτάζουν την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ «Mlah» το οποίο τους καθιέρωσε. Στα μπαγκάζια τους έχουν ανακατεμένες φύρδην μίγδην παρισινές και εναλλακτικές μουσικές, post wave φόρμες, αραβο-ανδαλουσιανές και αλγερινές δημοτικές παραδόσεις, πολύχρωμες και αταίριαστες επιρροές. Κι όλα αναμειγνύονται με το πνεύμα των λαϊκών χορών αλλά και του… τσίρκου σε ένα δροσιστικό μουσικό κοκτέιλ.
Οι Les Negresses Vertes έχουν χιούμορ, για αυτό παίρνουν τη ζωή πολύ σοβαρά!
Σήμερα, η νέα γενιά έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει τον μαγικό κόσμο των Les Negresses Vertes, την Τρίτη 19 Ιουλίου στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη και την Τετάρτη 20 Ιουλίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Να βουτήξει στη μεθυστική μουσική τους. Αυτός ο εκκεντρικός, παριζιάνικος alternative rock -punk θίασος θα στήσει για όλους τους φίλους τους μια ξέφρενη μουσική γιορτή γεμάτη με τις κλασσικές επιτυχίες τους.
Σε αυτό το τρελό μουσικό πανηγύρι, όλοι οι καλοί χωράνε!
Life is Rhythm, Get it!
Follow Les Negresses Vertes