Κάθε 21 Ιανουαρίου όλοι οι άνθρωποι της γής αγκαλιάζουν τους αγαπημένους τους ανθρώπους..Έτσι και η φίλη μας Στελίνα Τρόκα θέλησε να μας γράψει ένα άρθρο που θα μας μιλάει για την αγκαλιά και για το τι μας προσφέρει..Ας το διαβάσουμε λοιπόν!!!
Κάποτε έχοντας βρεθεί σε μια συζήτηση που γενικά δεν παρακολουθούσα καθώς για μένα εκείνη την στιγμή οι σκέψεις μου φάνταζαν πιο σημαντικές άκουσα κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ μου.Ένα παιδί απο την παρέα μου είχε διαβάσει πρόσφατα πως για την ομαλή επιβίωση του ανθρώπου τρεις αγκαλιές την μέρα είναι αναγκαίες.Στο άκουσμα της πρότασης αυτής γύρισα απότομα απο τον μικρόκοσμο που είχα δημιουργήσει και χώθηκα με βιασύνη στην συζήτηση.Του ζήτησα αμέσως να μου μιλήσει περισσότερο για την ανάγκη του ανθρώπου για κάτι τόσο ‘ασήμαντο’ στα μάτια πολλών,αλλά τελικά ένας αρκετά σημαντικός παράγοντας σωστής επιβίωσης.Δυστυχώς δεν θυμόταν τίποτα άλλο απο την έρευνα αυτή.
Χαρακτηριστικά μου είπε πως <<Δεν πιστεύω σε αυτά,μεγαλώσαμε πια για να πιστεύουμε οτι ο κόσμος είναι τόσο ρομαντικός όσο πολλές ταινίες θέλουν να προωθήσουν έτσι δεν μπήκα στον κόπο να διαβάσω την υπόλοιπη έρευνα.>> Μήπως και εγώ τελικά θέλω να βλέπω τον κόσμο διαφορετικά,μήπως προσπαθώ να προσαρμόσω τον κόσμο στα μέτρα μου και όχι εμένα στον πραγματικό κοσμο που ζούμε;Ερωτηματικά και άλλα ερωτηματικά για να ξεκαθαρίσω όλο αυτό το μπέρδεμα στο κεφάλι μου.Η αγκαλιά για μένα δεν είναι ένα ακόμη είδος φιλικής χειραψίας,ίσα ίσα πιστεύω πως η αγκαλιά σημαίνει πολλά παραπάνω.Είναι σαν να κρατάς μια ψυχή στα χέρια σου.Ας σκεφτούμε πόσες φορές έχουμε φοβηθεί και έχουμε αγκαλιάσει όποιον βρίσκεται γύρω μας,είτε τους γονείς μας είτε τους φίλους μας.’ρα η αγκαλιά προσφέρει ασφάλεια σωστά;Χωρίς να μιλάμε ουσιαστικά,λέμε με την γλώσσα του σώματος σε κάποιον πως η ασφάλεια μας αυτήν την στιγμή είναι στα χέρια του και πως εκείνος τώρα πρέπει να την χειριστεί με λεπτότητα.Να μας καθησυχάσει για οποιοδήποτε θέμα εκείνη την χρονική στιγμή μας απασχολεί. Απο ενα θρίλερ μέχρι μια σημαντική περιπέτεια ζωής.Συνέχεια όμως σπάω το κεφάλι μου και αναρωτιέμαι γιατί τρείς;Γιατί όχι παραπάνω;Γιατί όχι λιγότερες;Πάλι καμία εξήγηση.
Θέλοντας να εξηγήσω έκανα διάφορα σενάρια με το μυαλό μου.Ακόμη σπάω το κεφάλι μου καθημερινά.Έχω καταλήξει σε κάποιες εξηγήσεις σύμφωνα με την δική μου λογική αλλά θα προτιμούσα να αφήσω τον καθένα να δώσει την δική του εξηγήση.Το πιο σημαντικό βέβαια είναι πως τελικά πρέπει να αποτελεί μια καθημερινότητα η πράξη αυτήν.Χωρίς πολλά πολλά δηλαδή να αγκαλιάζουμε τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας.Να κάνουμε την παρουσία μας στην ζωή κάποιου ουσιώδη.Να αγκαλιάζετε και θα καταλάβετε πως τελικά τα όσα δίνεις είναι πολύ λίγα απο τα όσα εσύ ως άνθρωπος αποκτάς.Είμαι σίγουρη πως οι περισσότεροι δεν θα δώσουν βάση σε ότι εγώ αυτήν την στιγμή μοχθώ να εξηγήσω.Και ειλικρινά δεν πιστέυω πως τρεις αγκαλιές σε κάποιον μπορεί να αρκούν,μετρημένες στα δάχτυλα εννοώ.Ο αριθμός αυτός ειναι απλά μια ένδειξη για την αναγκαία πράξη αυτή.Όσες περισσότερες τόση περισσότερη ευτυχία,χαρά και γαλήνη θα πλημμυρίζουμε.
Υπόσχομαι στον καθένα ξεχωριστά πως θα νιώσει παραπάνω απο όμορφα κάνοντας κάτι που δεν έχει κανένα απολύτως κόστος,παρά μόνο κέρδος.Εννοείται πως μια-δύο αγκαλιές δεν θα σώσουν τον κόσμο και ούτε θα μας βγάλουν απο τα οποιαδήποτε προβλήματα.Απλά δείχνουμε σε κάποιον πως θα είμαστε εκεί να τον στηρίζουμε σε οτιδήποτε χρειαστεί.Και όχι μόνο,πως ακόμη και στην επιβίωση κάποιου εμείς πάλι θα προσφέρουμε ότι μας περισσεύει και κάτι παραπάνω.Πως θα είμαστε εκεί σε κάθε είδος φόβου.Και χαράς φυσικά,οι αγκαλιές είναι για όλες τις περιστάσεις.Κράτα σφιχτά στην αγκαλιά σου ότι αγαπάς.Για εκείνο το <<κούμπωμα>> ζούμε την κάθε μέρα δεν νομίζεις; Για εκείνο που δεν θα θελήσουμε να βγούμε ποτέ.Που θα χουχουλιάσουμε και θα ζητάμε αυτό το λίγο ακόμα.Που λέγαμε σε κάθε πρωινό ξύπνημα.Δεν μπορείς να χορτάσεις τις αγκαλιές.Μπόρεσε ποτέ κανείς να πει << δεν θέλω άλλο>> και να φύγει; Είμαι σίγουρη πως όχι,να αγκαλιάζετε και τους απόμακρους εκείνους που θα κοροϊδέψουν την κίνηση αυτή.
Είναι εκείνοι που το χρειάζονται περισσότερο.Σπάστε τον πάγο με μια αγκαλιά,οι πιο σκληροί άνθρωποι έχουν σίγουρα έλλειψη.Πριν κάποιες μέρες ήταν η παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς και προσπάθησα να μοιράσω πολλές στους ανθρώπους που έχω δίπλα μου.Πάντα το έκανα,απλά ειδικά τότε λίγο παραπάνω.Εύχομαι να συναίβει και με σας το ίδιο.Να κρατήσατε και εσεις πολλές ψυχές στα χέρια σας σφιχτά..Όχι μόνο τότε αλλά συνέχεια,στους ανθρώπους που θέλετε στην ζωή σας.Η αγκαλιά είναι ενα γρήγορο ταξίδι μακρυά απο όσα προβλήματα έχουμε.Ξεχνιόμαστε λίγο πριν έρθουμε ξανά στην ρουτίνα της καθημερινότητας.Πριν μας πνίξουν τα όποια ασήμαντα ή σημαντικά προβλήματα μας ταλαιπωρούν.
Εκείνο που πάντα θα φωνάζω σε όλους σας είναι να μην υποτιμάτε την πράξη αυτή.Όσο γελοία και αν ακουστεί,όσο και αν σας φανεί παράξενο το πόσο την χρειαζόμαστε.Βάλτε την στο πρόγραμμα και η κάθε σας μέρα θα γίνει πιο όμορφη.Δίνουν σίγουρα δύναμη,αγκαλιαστείτε και νιώστε όσα συναισθήματα δεν θα σας προσφέρει κανένα υλικό αγαθό.Θα γεμίζει τόσο όμορφα την κάθε μας μέρα.Το υπόσχομαι.Υπόσχομαι πως θα κυλάει πιο ευχάριστα η ζωή σας.Αλήθεια.Πολλές αγκαλιές απο όλους σε όλους.