Στο προηγούμενο άρθρο το οποίο ήταν το πρώτο αφιέρωμα στο θέμα των ΜΜΜ, εξετάσαμε, όσον αφορά τους τύπους των ανθρώπων που κυκλοφορούν σε αυτά,
- αυτούς που είναι «κοσμάρα» μπροστά από την πόρτα του λεωφορείου / τραμ / μετρό,
- τις κυρίες που αγωνίζονται λες και τρέχουν σε κανέναν Μαραθώνιο για να πιάσουν θέση ενώ πονούν τα πόδια τους,
- τους «περίεργους» των ΜΜΜ και
- τα ΠΑΙΔΑΚΙΑ που κάνουν θόρυβο λόγω τρομερής εφηβείας την οποία πρέπει να μάθεις.
Προφανώς, δεν μπορώ να μην εστιάσω στους τύπους που μιλούν στο τηλέφωνο λες και είναι στο σπίτι τους ή σε ένα γήπεδο ανεξαρτήτως αθλήματος με πολύ κόσμο. Εδώ υπάρχουν δύο υπό – περιπτώσεις: ή όντως δεν έχει καλό σήμα ένας από τους δύο και σαφώς, πρέπει να φωνάξεις λίγο για να σε ακούσει ο άλλος στο τηλέφωνο (αλλά όχι και να επιμένεις σε αυτό) ή όντως γουστάρεις να μαθαίνουν όλοι τι έκανες με τον Τάκη εχθές ή πόσα οικονομικά προβλήματα έχεις. Ναι, γουστάρεις, γιατί κοινωνικοποιείς το ανθρώπινο δράμα σου.
Ακόμη, οι τύποι της «μασχάλης». Αυτοί, χειμώνες και καλοκαίρια, μόνιμα, δεν αγαπούν ιδιαίτερα αυτό το σημείο του σώματός τους. Υπάρχει πρόβλημα, όμως, παιδιά. Δεν καταλαβαίνω το ότι ενώ γνωρίζεις ότι πιθανόν έχεις πρόβλημα εκεί ή λόγω ιδεολογίας δεν χρησιμοποιείς αποσμητικό, δεν έχεις ψαχτεί κι άλλο ώστε να το αντιμετωπίσεις. Το pH του σώματος δεν εξισσοροπείται από μόνο του, υποβοηθείται κιόλας.
Τέλος, είναι τα ΥΠΕΡΟΧΑ ζευγαράκια που κάνουν τη διαφορά στην καθημερινότητα των ΜΜΜ. Δεν ΄πά να έχει στο μέσο 100 άτομα; Θα φιληθούν, τι θες εσύ τώρα; Προκλητικά, ναι. Με θόρυβο χειλιών, εννοείται. Δεν έχω κάτι με τον έρωτα, την αγάπη, τα λουλούδια και τις αγκαλιές αλλά ρε φίλε, μην ακυρώνεις αυτό που είπες να κάνεις – να βγεις έξω από το σπίτι σου. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι τύποι ανθρώπων που σου σπάνε τα νεύρα στα ΜΜΜ. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να τους αναφέρουμε όλους – έχουμε κι άλλα θέματα να εξετάσουμε. Ελπίζω να σε κάλυψα με αυτά.