Ως φοιτητής/τρια, ξέρω στα σίγουρα ότι τουλάχιστον μια-δυο φορές (και λίγες λέω) άνοιξες το ψυγείο σου πεινασμένος/η και από τις απειροελάχιστες ποσότητες φαγώσιμης ύλης που βρήκες. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Supermarket! Ας δούμε λοιπόν μια τυπική βόλτα στο σουπερμάρκετ από την αρχή ως το τέλος, αναλύοντας όσα μπορούν να μας κάνουν τα νεύρα κρόσσια.
- Θέση parking; Ούτε για αστείο!
Ειλικρινά, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις χαίρομαι που δεν έχω αυτοκίνητο.
- Αδηφάγα καρότσια
Μιλάω φυσικά για αυτά που θέλουν κέρμα για να μπορέσεις να τα πάρεις. Δεν κουβαλάμε όμως όλοι ψιλά χρυσά μου, ή πολλές φορές ο μηχανισμός δεν δουλεύει – βάζεις 50 λεπτά, 1 ευρώ, 3, 100, την πεθερά σου, αρχαίους πολεμιστές, φέρνεις τον Hulk, δεν ξεκλειδώνει. Ούτε και το κέρμα μπορείς να πάρεις. Άρα αν δεν βρίσκεται εκεί κάποιος εύκαιρος να σε βοηθήσει, αναγκαστικά παίρνεις ένα μικρό καροτσάκι που γεμίζει αμέσως και σου βγαίνει το χέρι.
- Οι φουλ διάδρομοι
Ο ένας θέλει να διαβάσει ένα προς ένα τα συστατικά της σοκολάτας πριν την αγοράσει και φυσικά να τα γκουγκλάρει κιόλας για περισσότερες λεπτομέρειες, η άλλη παρατάει το καρότσι της για να μαζέψει το στρατό των παιδιών που κουβαλάει πριν κατεδαφίσουν όλο το σουπερμάρκετ και φυσικά ορισμένοι υπάλληλοι που επιλέγουν να γεμίσουν τα ράφια τις πιο ακατάλληλες ώρες.
- Ζύγισμα φρούτων και λαχανικών
Πάντα αυτό το μπέρδεμα του να πληρώσεις στον υπεύθυνο των φρούτων ή στο ταμείο ή και στα δύο.
- Εργαζόμενοι «φαντάσματα» !
Ψάχνεις … ψάχνεις … να βρεις κάποιον άνθρωπο να σε κατατοπίσει κι ούτε ένας τη στιγμή που θες. Δε φταίνε βέβαια πάντα οι ίδιοι με όλη αυτή την έλλειψη προσωπικού.
- Οι «ανταγωνιστικοί»
Ή αλλιώς, αυτοί που έχουν πάρει το τελευταίο πράγμα που ήταν στο ράφι και το ήθελες αλλά τώρα πρέπει να το αποχαιρετήσεις, ή εκείνοι που με την παραμικρή ευκαιρία σου κλέβουν τη σειρά στο ταμείο.
- Ένα ταμείο να βρίσκεται
Κι ενώ μια ταμπέλα ΝΑ (με το συμπάθειο) μας πληροφορεί για την ιδιότητα του ταμείου (αυτή των μέχρι 10 προϊόντων), πάντα θα υπάρχει ο κλασικός πελάτης με τρία καλάθια ψώνια που κλαίγεται επειδή δεν πρόσεξε την ταμπέλα.
- Ο/η κουτσομπόλης/α του ταμείου
Έχει τύχει πάνω από μία φορά να πάω να ψωνίσω και στο ταμείο που θα με εξυπηρετούν σχολιάζουν καθετί που αγοράζω. “Α, μπήκαμε σε δίατα;” για τη γαλοπούλα. “Παρτάκι, παρτάκι;” αν αγοράσω μια μεγάλη ποικιλία χυμών. “Υπογλυκαιμίες βλέπω” όταν πάρω πολλές σοκολάτες και πάει λέγοντας.
- Τα άπαντα της ουράς
Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ ελάχιστες φορές έχω τελειώσει ήσυχα τα ψώνια μου. Άλλες κλασικές περιπτώσεις είναι τα κακομαθημένα παιδιά που τσιρίζουν πίσω σου, επειδή η μαμά τους δεν τους πήρε και τέταρτη σοκολάτα, ένας που στάνταρ θα μπερδευτεί με τα ψιλά του και θα τα μετρήσει δεκαπέντε φορές πριν τα δώσει, έχοντας σπάσει και τα δικά μας νεύρα αλλά και του/της ταμία, η άλλη που θα αποφασίσει ΤΩΡΑ να εξαργυρώσει τα κουπόνια της, ένας άλλος που βρήκε τη στιγμή να πάρει την κάρτα μέλους του σουπερμάρκετ κτλ.
- Bonus: Η φάτσα του Άκη Πετρετζίκη ΠΑΝΤΟΥ σε διαφημίσεις
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω τίποτα προσωπικό με συγκεκριμένα σουπερμάρκετ, ούτε με τον συμπαθέστατο chef. Aλλά έχω βαρεθεί να βλέπω συγκεκριμένη διαφήμιση για τον Άκη, να βλέπω τεράστιες αφίσες με τον Άκη, τα τηγάνια του Άκη, τα μπισκότα του Άκη, τα αυγά του Άκη, τα τυριά του Άκη… Φυσικά όσο και να γκρινιάζουμε, είναι καθαρά για αστείο.